srocenter Can
Forum Admin
Moderatör
Center Üyesi
Bilişim Sahibi
Çevirmen
Coder
Grafiker
Guild Master
Guild Üyesi
Reklamcı
Server Sahibi
Supporter
V.i.P
- Katılım
- 18 Haz 2023
- Mesajlar
- 15,992
- Tepkime puanı
- 4
- Puanları
- 38
Activision’un 2003 yılından beri gönüllerde taht kuran serisi Call of Duty’i bilmeyeniniz yoktur diye tahmin ediyorum. FPS türünü salt bir kenara bırakıp tüm oyunları ele aldığımızda bile oyun dünyasındaki belki de en büyük ve en popüler serilerden biri olarak sayarız Call of Duty’i. Özellikle Modern Warfare ve Black Ops oyunlarıyla en tepe noktasını yaşayan marka, bu iki seriden sonra daha çok online oynanışa önem vermekten dolayı bir düşüşe geçti.
Activision, özellikle Modern Warfare serisiyle oluşturduğu hikaye temalı FPS oyunu furyasına böylelikle online ağırlıklı oyunlarla ihanet etmiş gibi oldu. Doğal olarak da Call of Duty’den iyi bir hikaye anlatımı bekleyen oyuncular, bu duruma oldukça ciddi bir şekilde tepki gösterdi. Bu tepkiler de oyunların incelemelerine ve satın alımlarına etki etmeye başladığı için Activision, 2019 yılında kollarını sıvayıp eski muhteşem serilerine bir reboot yapma kararı aldı. Aynı sene çıkan Modern Warfare, son yıllarda çıkmış en beğenilen Call of Duty oyunu olmayı başarmasıyla beraber de devam oyunu olarak Modern Warfare 2’nin gelmesi bizler için sürpriz olmadı.
İncelemeye geçmeden önce her zaman yaptığım gibi CoD serisiyle de olan aramı anlatmak isterim. Call of Duty 1’den tutun Black Ops 2’ye kadar olan serüvendeki tüm oyunları bitirdim. Sonrasında çıkan Ghosts, Advanced Warfare, Infinite Warfare gibi oyunları bilgisayarım sebebiyle oynayamadıktan sonra seriye geri dönüşüm ile oldu. Dolayısıyla bu inceleme, Vanguard ile karşılaştırmalı bir şekilde Modern Warfare 2’yi ele alacaktır.
Modern Warfare 2’nin hikaye konusuna göz atalım
2019’da çıkış yapan oyundan üç sene sonra geçen bir hikayeyle karşı karşıyayız. Yabancı bir düşman generalin Amerika’nın gerçekleştirdiği hava saldırısı ile öldürülmesiyle başlıyor. Kaptan Price ve ekibi de bu terörist komplosunu etkisiz hale getirmek için görevinin başına geliyor. Olaylar sonucu Meksika Özel Kuvvetleri ve kartellerin de işe dahil olmasıyla hikaye her zaman olduğu gibi dallanıp budaklanıyor.
Oyunun hikaye modu oldukça kısa olduğundan (tahmini 5 saat) ek herhangi bir detay veremeyeceğim. Hikayenin sunumuna gelirsek ki öncelikle oyunun sinematiklerine bayıldığımı söylemem gerekir. Vanguard incelememde de söylemiş olduğum gibi yine oyundaki yüz detayları ve sinematikler inanılmaz iyi bir kalitede olmuş. Karakterlerin mimikleri, duyguları ve oyunculukları mükemmel bir biçimde oyuncuya gösterilmiş. Özellikle oyunun belirli kısımlarındaki sinematiklerde film izliyor hissine kapıldım. Bu noktada Activision’ı gerçekten tebrik etmek lazım. Vanguard’da olduğu gibi Modern Warfare 2’de de muhteşem bir iş çıkarmışlar.
Gelelim hikayenin anlatılış tarzına… Hikayeyi, Task Force 141 ekibinin gözünden görüyoruz. Vanguard’a benzer olarak hikaye farklı bölgelere itiliyor ancak bu parçalar hiçbir zaman birbirinden bağımsız şekilde ilerlemiyor. Örnek verecek olursam Ghost ile Soap herhangi bir bölgedeyken Price ile Gaz ise farklı bir bölgede yer alan operasyonda ancak benzer amaçlar üzerine hareket ediyor. Oyunun belirli kısımlarında ise Task Force 141 ekibinin aynı bölgede aynı amaç uğruna hareket ederlerken görüyoruz. Bu sayede birbirinden kopuk karakterlerin hikayesini değil ama bir ekibi izlemiş oluyoruz. Haliyle MW2’nin hikayesi de daha oturaklı vetutarlı bir şekilde ilerliyor. Bunu da inanılmaz iyi CGI sinematikler ve oyun içi sinematiklerle destekliyor.
Öte yandan Modern Warfare 2’de Vanguard’da olduğu gibi ağırlığı olan bir kötü karakter yok. Oyunun ana kötüsü Hassan’ı yakalayıp durmaya çalıştığımız oyunda ne yazık ki kendisini bir kez bile ciddiye alamadım. Bazen ara sahnelerde gözüküyor ama bazen de kendisinin kaçtığını görüyoruz. Dolayısıyla Hassan, bir karakterden çok koyulmak için koyulmuş bir kötü gibi hissettirdi. Onun yerine ana düşmanımız Valeria karakteri olsaydı kesinlikle her şey daha iyi olurdu ama ona az sonra değinmek istiyorum. Ekstra olarak anlatılmak istenen hikaye ise yeterince ilgi çekici gelmedi.
Karakterleri daha detaylı konuşmadan önce eski oyunlardaki bir eksiden de bahsetmek istiyorum. Son birkaç yıldaki Call of Duty oyunlarının en büyük eksiği akılda kalan karakterler olmamasıydı. çünkü insanların Call of Duty’i sevmesindeki en büyük sebeplerden biri serideki ikonik karakterlerdi. Hatta buna Vanguard’ın yapımcıları da değinmiş ve kendi oyunlarında ikonik karakterler yaratmayı denemişlerdi ancak çok da başarılı olamamışlardı. Modern Warfare 2, zaten bildiğimiz karakterlerin yanında ekstradan gerçekten empati yapılabilen ve karakterin duygularını iyice görebildiğimiz derin ve yeni karakterler eklemeyi ise başarmış.
Modern Warfare 2’nin karakterlerine kısa bakışlar
Bu kısımda Soap, Price, Ghost, Gaz gibi karakterlere çok değinmeyeceğim çünkü onlar zaten geçmiş seriden bildiğimiz ve aynı kalan karakterler. Bu sebepten dolayı incelemenin bu kısmında yeni karakterlere odaklanacağım. Sadece ek olarak oyunun içerisinde Shadow Company’yi de gördüğümüzü söylemeliyim.
İlk olarak Meksika Özel Kuvvetleri mensubu Alejandro’dan bahsetmek istiyorum. Açık konuşmak gerekirse yeni bir karakter olması dolayısıyla Alejandro’ya karşı bir önyargım vardı. Ancak karakterin kişiliğini, davranışlarını ve hareketlerini güzel nedenlere bağlamayı başarabilmişler. Alejandro, Meksika’nın fakir bölgelerinde büyüyüp orayı kartelin elinden kurtarmayı hedefleyen bir karakter. Yaşadığı zorluklar onu olgunlaştırmış ve bu olgunlukla hareket ettiği için de onunla beraber oynadığımız bölümlerden ekstra keyif aldığımı söyleyebilirim. Kendisi oyun boyunca gerçekten Task Force 141 ekibinin bir üyesi gibi hissettirdi.
Meksika Özel Kuvvetleri’nin bir diğer üyesi olan Rodolfo’ya gelecek olursak kendisi ne yazık ki çok ön plana çıkabilen bir karakter değil. Genel olarak yanımızda Alejandro varken oyunda onu kontrol ettiğimizden dolayı kendisinin diyalog sayısı oldukça az ve yazılan diyaloglar da çok basit cümlelerden oluşuyor. Ne yazık ki Rodolfo’ya karşı herhangi bir bağ veya duygu hissedemedim.
Gelelim azıcık süren ekran zamanına rağmen beni en çok etkileyen karaktere… Valeria Garza, bu oyundaki “keşkelerim” oldu. Oyunu oynarken ‘keşke bu karakter ana kötümüz olsaydı’ ya da ‘keşke bu karakteri daha fazla görseydik’ gibi birçok cümle sarf ettim. Valeria Garza, özel kuvvetlere ihanet edip El Sin Nombre olarak Las Almas kartelinin başına geçen bir kişi. Kendisi eskiden özel kuvvette olduğu içinse Alejandro ile bir geçmişleri var fakat bu konu hakkında çok fazla detaya girilmiyor. Valeria Garza ekranda olduğu süreç boyunca ağırlığını korumayı başaran, zeki bir karakter. Diyalogları zekice yazılmış ve ne istediğini çok iyi bilen bir karakter. çok fazla detaya girmek istemiyorum söyledikleri ve yaptıklarıyla ilgili çünkü zaten halihazırda çok az sahnesi var.
Son olarak oyunun ana kötüsü Hassan Zyani’den bahsedeyim. Yukarıda da bahsettiğim gibi beni hayal kırıklığına uğratan karakterlerden biriydi. Quds Force’da binbaşı olan Hassan’ın komutanı öldürülünce kendisi Al-Qatala isimli terör örgütü ile beraber Amerika’ya misilleme başlatıyor. Oyun boyunca kovaladığımız Hassan karakterinin diyalogları da kendisi de oldukça basit yazılmış. Oyunda ne korkutuculuğunu ne de başka bir özelliğini gördük. Haliyle kötü karakter noktasında benden bayağı bir eksi puan aldı kendisi.
Modern Warfare 2’nin oynanışı ne durumda?
Uzun yıllardır FPS oyunu oynayan biri olarak şunu net bir biçimde söyleyebilirim ki Call of Duty Modern Warfare 2’nin savaş hissi ciddi anlamda tatmin edici. Eski oyunlarına göre çok farklı bir oynanış sunmuyor ama eski oyunlarında yaptıkları iyi olan her şeyi daha iyi yapmayı başarıyor. Birinin kafasına sıktığınızda çıkan o ses, o silahın gerçekçiliği, düşmanın yere düşüşü ve fizik motoruyla beraber Call of Duty Modern Warfare 2 gerçekten son zamanlarda birilerini vurduğumda en çok zevk aldığım oyun oldu.
Özellikle dünya savaşlarının silahlarından modern silahlara geçmek bu oyunda beni en çok mutlu eden şey oldu. Yine her zaman olduğu gibi oyunda pompalı tüfekler, makineli tüfekler, hafif makineli tüfekler, keskin nişancı tüfekleri ve tabancalar gibi bir sürü silah var. Açık konuşmak gerekirse birini vurduğumda en keyif aldığım silah keskin nişancı tüfekleri oldu ama adeta hepsi çocuklarım gibiydi. Silahların gerçekçiliği, geri tepmesi, sesleri ve animasyonları noktasında mükemmel bir iş çıkarılmış.
Yapay zeka noktasındaysa yine başarılı bir iş ortaya konulmamış. Vanguard incelememde bahsettiğim düşmanın yanından koşup gitme tarzı durumları bu oyunda da yaşadım. Ek olarak bana uzaktan sıkabilme ihtimalleri varken sıkmayıp üstüme doğru koşup sonra beni bıçaklayacak kadar yakınlaşan askerlerin bana durup sıktığı da oldu. Ne yazık ki bu oyunda da yapay zekayı kurtaramamışlar. Dostlarımızın yapay zekalarında yine çok büyük bir problem yoktu ama bir bölümde çok garip bir bug yaşadım ki onu da bug ve optimizasyon bölümünde anlatacağım.
Modern Warfare 2’deki gizlilik elementleri
Yapay zekadan bahsetmişken artık hafiften gizliliğe girmenin de mantıklı olacağını düşünüyorum. Bir süredir Activision, Call of Duty oyunlarında gizlilik deniyor ve her yeni oyunda gizliliğin olduğu bölümlerin süresini arttırıyor gibi duruyor. Peki bu iyi bir şey mi? Bence ne yazık ki değil. Oyunlarda mekaniksel anlamda çeşitliliğe gitmenin herhangi bir zararının olduğunu düşünmüyorum ama bu çeşitliliğe ayrılan süreyi doğru ayarlamak gerek. Call of Duty FPS bir aksiyon oyunu ve haliyle gizliliğin dozu kaçtığında aksiyona olan özlem artıyor ve oyunun kısalığı yüzünden gizlilik bölümleri gözünüzde büyümeye başlıyor.
Üstüne üstlük gizlilik, mekaniksel anlamda da oldukça yetersiz. Gerek yapay zeka gerekse düşmanların sizi fark etme şekilleri olsun, bu oyundaki gizlilik insanı hızlı bir şekilde bayıyor. Daha az olsaydı “hoş bir eklenti” diyerek geçebilirdik ama ne yazık ki oyun içinde oldukça uzadığı için tempoyu öldüren şeylerden biri olmuş.
Genelde gizlilik sekanslarında kullandığımız crafting sistemine de kısaca değinmek istiyorum. Oyunun gizlilik sekanslarında etrafı gezerek metal, kimyasal, bant, patlayıcı vs. gibi bir sürü eşya buluyorsunuz ve bunları birleştirerek kendinize yeni ekipmanlar yapıyorsunuz. Açıkçası dümdüz ilerleyen gizliliğin hoş kısımlarından biriydi bence bu.
Ghost’u yönlendirdiğimiz sekansa ayrı bir parantez…
Oyunun içinden Ghost’u yönlendirdiğimiz bölüme de ayrı bir parantez açmak istiyorum çünkü bence oyunun en şaşırtıcı ve yenilikçi kısmıydı. Bir yere sızmaya çalışan Ghost’u etraftaki kameralardan izleyerek yönlendiriyor ve stratejik düşünerek ona talimatlar veriyorsunuz. Call of Duty oyununda böyle bir sekans beklemediğim için oldukça keyif alarak oynadığımı belirtmiş olayım.
Oynanış açısından oyunun genel anlamda oldukça tatmin edici olduğunu bir kez daha söyleyeyim. Call of Duty Modern Warfare 2’nin gerçekten kötü yaptığı tek şey tempoyu ayarlayamaması olmuş. Bazen size yenilik olsun diye oynatmaya çalıştığı kısımlar ne yazık ki biraz fazla uzuyor ve oyundan insanı hafif hafif soğutuyor.
Modern Warfare 2’nin grafik, atmosfer, ses ve müzikleri
IW 9.0 motoruna geçiş yapan CoD MW 2, grafiksel anlamda gerçekten olağanüstü bir iş çıkartıyor. IW 9.0 motoru sayesinde bölümlerdeki çevre detayları, dokuların kalitesi, görüntülerin gerçekçiliği çok daha üst seviyeye çekilmiş. Vanguard incelememde grafiklerin üstüne koyulmadığından ve CGI ara sahneler sonrası oyuna geri dönüş yaptığımızda oyunun yapay kaldığını söylemiştim. Modern Warfare 2’de ise kesinlikle böyle bir şey yok. Özellikle oyunun Amsterdam’da geçen bölümüne bakarsanız ne demek istediğimi daha net anlayacaksınızdır.
Etrafta gördüğünüz eşyaların çoğuna ateş ettiğinizde oyun size bir geri dönüş sağlıyor. Grafiksel anlamdaki tek problem bazı bölgelerdeki detaylarla hiç uğraşmamışlar. Bazen çimenler gayet güzel gözüküyorken bazı kısımlarda yaklaştığınızda piksel şeklinde kötü bir görüntü ile karşı karşıya gelebiliyorsunuz. Bunun haricinde oyunun grafik kalitesinde herhangi bir sıkıntı gördüğümü söyleyemem.
Oyunun atmosferine gelecek olursak, sanırım son yıllarda atmosfer kapsamında beni en çok etkileyen Call of Duty oyunu oldu. Oyundaki sesler ve grafik o kadar senkronize bir şekilde kullanılmış ki resmen hayran kaldım diyebilirim. Özellikle atmosfer kapsamında iyi örnekler olarak gösterebileceğim (Violence and Timing) bölümler de oldu tabii ki. Bölümde ilerlediğim süreçte etraftaki toz tanelerine kadar her şeyi görebiliyordum ve aksiyon aldığım her şeyin çevreye yansıdığını gördüğüm için bayılarak oynamıştım o bölümü. Infinity Ward’u bu noktada ayakta alkışlıyorum desem yeridir.
Bu gerçekçiliğin arkasındaki en önemli şeylerden biri ise oyunun ses tasarımı. Patlamalar, silah sesleri, düşmanların sesleri, araçların sesleri hepsi gerçeğe yakın iyi bir şekilde yapılmış. Özellikle eve girdiğimizde olan sessizlik olsun, gizlilik sekanslarında düşmanların adım sesleri olsun, hepsi oyuncuya çok başarılı bir şekilde aktarılmış. Zaten bir FPS oyunundan daha azını beklemememiz gerekir. Call of Duty Modern Warfare 2 bu konuda gayet başarılı bir iş çıkarmış.
Buna ek olarak ses noktasında yaşadığım deneyimlerden söz etmek istiyorum. Oyunun içerisinde ses ayarında Bass Boosted Headphones ayarı var. Eğer ki kulaklığınızda bas özelliği varsa oyunun seslerine bas ekliyor. Bu da oyunun atmosferini güçlendiren unsurlardan birisi olmuş.
Müzik kısmındaysa Vanguard’da yaptığım yorumun aynısını yapmak istiyorum. Müzikler kötü değil ancak insanı harekete geçirecek bir tarzda da değil. Ara ara atmosfere ayak uyduran güzel müzikler de duymuyor değilsiniz ama bunlar biraz nadir gerçekleşiyor bu oyunda da.
MW2 hakkında son notlar
genel anlamda stabil çalışan bir yapım olarak karşıma çıktı. Oyun boyunca büyük buglarla karşılaşmadım. Ölünce vücudu yerin içine girenler, saçma saçma etrafa bakıp ateş etmeyen NPC’ler vardı ancak bunların sayısının oldukça az olduğunu belirtmem lazım. Oyunda büyük bug olarak diyebileceğim sadece bir olay yaşadım ve bunun da bug olup olmadığından emin değilim. Oyun içinde optimizasyon babında herhangi bir FPS drop ya da başka bir teknik problem ise yaşamadım.
Call of Duty: Modern Warfare 2
8
İnceleme Puanı8
ArtılarHarika işlenmiş CGI ara sahnelerGüzel grafikler ve atmosferSilahların üst düzey gerçekçiliğiçeşitlilik katan yeni oynanış elementleriAksiyon anlamında oldukça tatmin eden bir oynanışAkıcı hikaye sunumu
EksilerSıradan bir hikayeKötü işlenmiş bir ana kötü karakter hikayenin ilgi çekiciliğini azaltıyorEğlenceli olmayan gizlilik sekanslarıBazı görev ve mekanların tempoyu öldürmesi
ÖzetCall of Duty Modern Warfare 2, özellikle son yıllardaki Call of Duty oyunlarından kesinlikle daha iyi bir iş olmayı başarmış. Hikayesiyle eski oyunlardaki gibi harikalar yaratmasa da bunu güzel bir hikaye sunumuyla kurtarmayı az çok başarabilmiş. Bu noktadaki de tek sorun denedikleri yeni şeylerin dozunu biraz kaçırıp tempoyu düşürmeleri olmuş. Grafik, atmosfer ve ses kapsamında gerçekten çok iyi bir oyun var karşımızda. Call of Duty Modern Warfare 2 son yıllarda oynayabileceğiniz en başarılı FPS oyunlarından bir tanesi olmuş.
Activision, özellikle Modern Warfare serisiyle oluşturduğu hikaye temalı FPS oyunu furyasına böylelikle online ağırlıklı oyunlarla ihanet etmiş gibi oldu. Doğal olarak da Call of Duty’den iyi bir hikaye anlatımı bekleyen oyuncular, bu duruma oldukça ciddi bir şekilde tepki gösterdi. Bu tepkiler de oyunların incelemelerine ve satın alımlarına etki etmeye başladığı için Activision, 2019 yılında kollarını sıvayıp eski muhteşem serilerine bir reboot yapma kararı aldı. Aynı sene çıkan Modern Warfare, son yıllarda çıkmış en beğenilen Call of Duty oyunu olmayı başarmasıyla beraber de devam oyunu olarak Modern Warfare 2’nin gelmesi bizler için sürpriz olmadı.
İncelemeye geçmeden önce her zaman yaptığım gibi CoD serisiyle de olan aramı anlatmak isterim. Call of Duty 1’den tutun Black Ops 2’ye kadar olan serüvendeki tüm oyunları bitirdim. Sonrasında çıkan Ghosts, Advanced Warfare, Infinite Warfare gibi oyunları bilgisayarım sebebiyle oynayamadıktan sonra seriye geri dönüşüm ile oldu. Dolayısıyla bu inceleme, Vanguard ile karşılaştırmalı bir şekilde Modern Warfare 2’yi ele alacaktır.
Modern Warfare 2’nin hikaye konusuna göz atalım
2019’da çıkış yapan oyundan üç sene sonra geçen bir hikayeyle karşı karşıyayız. Yabancı bir düşman generalin Amerika’nın gerçekleştirdiği hava saldırısı ile öldürülmesiyle başlıyor. Kaptan Price ve ekibi de bu terörist komplosunu etkisiz hale getirmek için görevinin başına geliyor. Olaylar sonucu Meksika Özel Kuvvetleri ve kartellerin de işe dahil olmasıyla hikaye her zaman olduğu gibi dallanıp budaklanıyor.
Oyunun hikaye modu oldukça kısa olduğundan (tahmini 5 saat) ek herhangi bir detay veremeyeceğim. Hikayenin sunumuna gelirsek ki öncelikle oyunun sinematiklerine bayıldığımı söylemem gerekir. Vanguard incelememde de söylemiş olduğum gibi yine oyundaki yüz detayları ve sinematikler inanılmaz iyi bir kalitede olmuş. Karakterlerin mimikleri, duyguları ve oyunculukları mükemmel bir biçimde oyuncuya gösterilmiş. Özellikle oyunun belirli kısımlarındaki sinematiklerde film izliyor hissine kapıldım. Bu noktada Activision’ı gerçekten tebrik etmek lazım. Vanguard’da olduğu gibi Modern Warfare 2’de de muhteşem bir iş çıkarmışlar.
Gelelim hikayenin anlatılış tarzına… Hikayeyi, Task Force 141 ekibinin gözünden görüyoruz. Vanguard’a benzer olarak hikaye farklı bölgelere itiliyor ancak bu parçalar hiçbir zaman birbirinden bağımsız şekilde ilerlemiyor. Örnek verecek olursam Ghost ile Soap herhangi bir bölgedeyken Price ile Gaz ise farklı bir bölgede yer alan operasyonda ancak benzer amaçlar üzerine hareket ediyor. Oyunun belirli kısımlarında ise Task Force 141 ekibinin aynı bölgede aynı amaç uğruna hareket ederlerken görüyoruz. Bu sayede birbirinden kopuk karakterlerin hikayesini değil ama bir ekibi izlemiş oluyoruz. Haliyle MW2’nin hikayesi de daha oturaklı vetutarlı bir şekilde ilerliyor. Bunu da inanılmaz iyi CGI sinematikler ve oyun içi sinematiklerle destekliyor.
Öte yandan Modern Warfare 2’de Vanguard’da olduğu gibi ağırlığı olan bir kötü karakter yok. Oyunun ana kötüsü Hassan’ı yakalayıp durmaya çalıştığımız oyunda ne yazık ki kendisini bir kez bile ciddiye alamadım. Bazen ara sahnelerde gözüküyor ama bazen de kendisinin kaçtığını görüyoruz. Dolayısıyla Hassan, bir karakterden çok koyulmak için koyulmuş bir kötü gibi hissettirdi. Onun yerine ana düşmanımız Valeria karakteri olsaydı kesinlikle her şey daha iyi olurdu ama ona az sonra değinmek istiyorum. Ekstra olarak anlatılmak istenen hikaye ise yeterince ilgi çekici gelmedi.
Karakterleri daha detaylı konuşmadan önce eski oyunlardaki bir eksiden de bahsetmek istiyorum. Son birkaç yıldaki Call of Duty oyunlarının en büyük eksiği akılda kalan karakterler olmamasıydı. çünkü insanların Call of Duty’i sevmesindeki en büyük sebeplerden biri serideki ikonik karakterlerdi. Hatta buna Vanguard’ın yapımcıları da değinmiş ve kendi oyunlarında ikonik karakterler yaratmayı denemişlerdi ancak çok da başarılı olamamışlardı. Modern Warfare 2, zaten bildiğimiz karakterlerin yanında ekstradan gerçekten empati yapılabilen ve karakterin duygularını iyice görebildiğimiz derin ve yeni karakterler eklemeyi ise başarmış.
Modern Warfare 2’nin karakterlerine kısa bakışlar
Bu kısımda Soap, Price, Ghost, Gaz gibi karakterlere çok değinmeyeceğim çünkü onlar zaten geçmiş seriden bildiğimiz ve aynı kalan karakterler. Bu sebepten dolayı incelemenin bu kısmında yeni karakterlere odaklanacağım. Sadece ek olarak oyunun içerisinde Shadow Company’yi de gördüğümüzü söylemeliyim.
- Alejandro Vargas
İlk olarak Meksika Özel Kuvvetleri mensubu Alejandro’dan bahsetmek istiyorum. Açık konuşmak gerekirse yeni bir karakter olması dolayısıyla Alejandro’ya karşı bir önyargım vardı. Ancak karakterin kişiliğini, davranışlarını ve hareketlerini güzel nedenlere bağlamayı başarabilmişler. Alejandro, Meksika’nın fakir bölgelerinde büyüyüp orayı kartelin elinden kurtarmayı hedefleyen bir karakter. Yaşadığı zorluklar onu olgunlaştırmış ve bu olgunlukla hareket ettiği için de onunla beraber oynadığımız bölümlerden ekstra keyif aldığımı söyleyebilirim. Kendisi oyun boyunca gerçekten Task Force 141 ekibinin bir üyesi gibi hissettirdi.
- Rodolfo Parra
Meksika Özel Kuvvetleri’nin bir diğer üyesi olan Rodolfo’ya gelecek olursak kendisi ne yazık ki çok ön plana çıkabilen bir karakter değil. Genel olarak yanımızda Alejandro varken oyunda onu kontrol ettiğimizden dolayı kendisinin diyalog sayısı oldukça az ve yazılan diyaloglar da çok basit cümlelerden oluşuyor. Ne yazık ki Rodolfo’ya karşı herhangi bir bağ veya duygu hissedemedim.
- Valeria Garza
Gelelim azıcık süren ekran zamanına rağmen beni en çok etkileyen karaktere… Valeria Garza, bu oyundaki “keşkelerim” oldu. Oyunu oynarken ‘keşke bu karakter ana kötümüz olsaydı’ ya da ‘keşke bu karakteri daha fazla görseydik’ gibi birçok cümle sarf ettim. Valeria Garza, özel kuvvetlere ihanet edip El Sin Nombre olarak Las Almas kartelinin başına geçen bir kişi. Kendisi eskiden özel kuvvette olduğu içinse Alejandro ile bir geçmişleri var fakat bu konu hakkında çok fazla detaya girilmiyor. Valeria Garza ekranda olduğu süreç boyunca ağırlığını korumayı başaran, zeki bir karakter. Diyalogları zekice yazılmış ve ne istediğini çok iyi bilen bir karakter. çok fazla detaya girmek istemiyorum söyledikleri ve yaptıklarıyla ilgili çünkü zaten halihazırda çok az sahnesi var.
- Hassan Zyani
Son olarak oyunun ana kötüsü Hassan Zyani’den bahsedeyim. Yukarıda da bahsettiğim gibi beni hayal kırıklığına uğratan karakterlerden biriydi. Quds Force’da binbaşı olan Hassan’ın komutanı öldürülünce kendisi Al-Qatala isimli terör örgütü ile beraber Amerika’ya misilleme başlatıyor. Oyun boyunca kovaladığımız Hassan karakterinin diyalogları da kendisi de oldukça basit yazılmış. Oyunda ne korkutuculuğunu ne de başka bir özelliğini gördük. Haliyle kötü karakter noktasında benden bayağı bir eksi puan aldı kendisi.
Modern Warfare 2’nin oynanışı ne durumda?
Uzun yıllardır FPS oyunu oynayan biri olarak şunu net bir biçimde söyleyebilirim ki Call of Duty Modern Warfare 2’nin savaş hissi ciddi anlamda tatmin edici. Eski oyunlarına göre çok farklı bir oynanış sunmuyor ama eski oyunlarında yaptıkları iyi olan her şeyi daha iyi yapmayı başarıyor. Birinin kafasına sıktığınızda çıkan o ses, o silahın gerçekçiliği, düşmanın yere düşüşü ve fizik motoruyla beraber Call of Duty Modern Warfare 2 gerçekten son zamanlarda birilerini vurduğumda en çok zevk aldığım oyun oldu.
Özellikle dünya savaşlarının silahlarından modern silahlara geçmek bu oyunda beni en çok mutlu eden şey oldu. Yine her zaman olduğu gibi oyunda pompalı tüfekler, makineli tüfekler, hafif makineli tüfekler, keskin nişancı tüfekleri ve tabancalar gibi bir sürü silah var. Açık konuşmak gerekirse birini vurduğumda en keyif aldığım silah keskin nişancı tüfekleri oldu ama adeta hepsi çocuklarım gibiydi. Silahların gerçekçiliği, geri tepmesi, sesleri ve animasyonları noktasında mükemmel bir iş çıkarılmış.
Yapay zeka noktasındaysa yine başarılı bir iş ortaya konulmamış. Vanguard incelememde bahsettiğim düşmanın yanından koşup gitme tarzı durumları bu oyunda da yaşadım. Ek olarak bana uzaktan sıkabilme ihtimalleri varken sıkmayıp üstüme doğru koşup sonra beni bıçaklayacak kadar yakınlaşan askerlerin bana durup sıktığı da oldu. Ne yazık ki bu oyunda da yapay zekayı kurtaramamışlar. Dostlarımızın yapay zekalarında yine çok büyük bir problem yoktu ama bir bölümde çok garip bir bug yaşadım ki onu da bug ve optimizasyon bölümünde anlatacağım.
Modern Warfare 2’deki gizlilik elementleri
Yapay zekadan bahsetmişken artık hafiften gizliliğe girmenin de mantıklı olacağını düşünüyorum. Bir süredir Activision, Call of Duty oyunlarında gizlilik deniyor ve her yeni oyunda gizliliğin olduğu bölümlerin süresini arttırıyor gibi duruyor. Peki bu iyi bir şey mi? Bence ne yazık ki değil. Oyunlarda mekaniksel anlamda çeşitliliğe gitmenin herhangi bir zararının olduğunu düşünmüyorum ama bu çeşitliliğe ayrılan süreyi doğru ayarlamak gerek. Call of Duty FPS bir aksiyon oyunu ve haliyle gizliliğin dozu kaçtığında aksiyona olan özlem artıyor ve oyunun kısalığı yüzünden gizlilik bölümleri gözünüzde büyümeye başlıyor.
Üstüne üstlük gizlilik, mekaniksel anlamda da oldukça yetersiz. Gerek yapay zeka gerekse düşmanların sizi fark etme şekilleri olsun, bu oyundaki gizlilik insanı hızlı bir şekilde bayıyor. Daha az olsaydı “hoş bir eklenti” diyerek geçebilirdik ama ne yazık ki oyun içinde oldukça uzadığı için tempoyu öldüren şeylerden biri olmuş.
Genelde gizlilik sekanslarında kullandığımız crafting sistemine de kısaca değinmek istiyorum. Oyunun gizlilik sekanslarında etrafı gezerek metal, kimyasal, bant, patlayıcı vs. gibi bir sürü eşya buluyorsunuz ve bunları birleştirerek kendinize yeni ekipmanlar yapıyorsunuz. Açıkçası dümdüz ilerleyen gizliliğin hoş kısımlarından biriydi bence bu.
Ghost’u yönlendirdiğimiz sekansa ayrı bir parantez…
Oyunun içinden Ghost’u yönlendirdiğimiz bölüme de ayrı bir parantez açmak istiyorum çünkü bence oyunun en şaşırtıcı ve yenilikçi kısmıydı. Bir yere sızmaya çalışan Ghost’u etraftaki kameralardan izleyerek yönlendiriyor ve stratejik düşünerek ona talimatlar veriyorsunuz. Call of Duty oyununda böyle bir sekans beklemediğim için oldukça keyif alarak oynadığımı belirtmiş olayım.
Oynanış açısından oyunun genel anlamda oldukça tatmin edici olduğunu bir kez daha söyleyeyim. Call of Duty Modern Warfare 2’nin gerçekten kötü yaptığı tek şey tempoyu ayarlayamaması olmuş. Bazen size yenilik olsun diye oynatmaya çalıştığı kısımlar ne yazık ki biraz fazla uzuyor ve oyundan insanı hafif hafif soğutuyor.
Modern Warfare 2’nin grafik, atmosfer, ses ve müzikleri
IW 9.0 motoruna geçiş yapan CoD MW 2, grafiksel anlamda gerçekten olağanüstü bir iş çıkartıyor. IW 9.0 motoru sayesinde bölümlerdeki çevre detayları, dokuların kalitesi, görüntülerin gerçekçiliği çok daha üst seviyeye çekilmiş. Vanguard incelememde grafiklerin üstüne koyulmadığından ve CGI ara sahneler sonrası oyuna geri dönüş yaptığımızda oyunun yapay kaldığını söylemiştim. Modern Warfare 2’de ise kesinlikle böyle bir şey yok. Özellikle oyunun Amsterdam’da geçen bölümüne bakarsanız ne demek istediğimi daha net anlayacaksınızdır.
Etrafta gördüğünüz eşyaların çoğuna ateş ettiğinizde oyun size bir geri dönüş sağlıyor. Grafiksel anlamdaki tek problem bazı bölgelerdeki detaylarla hiç uğraşmamışlar. Bazen çimenler gayet güzel gözüküyorken bazı kısımlarda yaklaştığınızda piksel şeklinde kötü bir görüntü ile karşı karşıya gelebiliyorsunuz. Bunun haricinde oyunun grafik kalitesinde herhangi bir sıkıntı gördüğümü söyleyemem.
Oyunun atmosferine gelecek olursak, sanırım son yıllarda atmosfer kapsamında beni en çok etkileyen Call of Duty oyunu oldu. Oyundaki sesler ve grafik o kadar senkronize bir şekilde kullanılmış ki resmen hayran kaldım diyebilirim. Özellikle atmosfer kapsamında iyi örnekler olarak gösterebileceğim (Violence and Timing) bölümler de oldu tabii ki. Bölümde ilerlediğim süreçte etraftaki toz tanelerine kadar her şeyi görebiliyordum ve aksiyon aldığım her şeyin çevreye yansıdığını gördüğüm için bayılarak oynamıştım o bölümü. Infinity Ward’u bu noktada ayakta alkışlıyorum desem yeridir.
Bu gerçekçiliğin arkasındaki en önemli şeylerden biri ise oyunun ses tasarımı. Patlamalar, silah sesleri, düşmanların sesleri, araçların sesleri hepsi gerçeğe yakın iyi bir şekilde yapılmış. Özellikle eve girdiğimizde olan sessizlik olsun, gizlilik sekanslarında düşmanların adım sesleri olsun, hepsi oyuncuya çok başarılı bir şekilde aktarılmış. Zaten bir FPS oyunundan daha azını beklemememiz gerekir. Call of Duty Modern Warfare 2 bu konuda gayet başarılı bir iş çıkarmış.
Buna ek olarak ses noktasında yaşadığım deneyimlerden söz etmek istiyorum. Oyunun içerisinde ses ayarında Bass Boosted Headphones ayarı var. Eğer ki kulaklığınızda bas özelliği varsa oyunun seslerine bas ekliyor. Bu da oyunun atmosferini güçlendiren unsurlardan birisi olmuş.
Müzik kısmındaysa Vanguard’da yaptığım yorumun aynısını yapmak istiyorum. Müzikler kötü değil ancak insanı harekete geçirecek bir tarzda da değil. Ara ara atmosfere ayak uyduran güzel müzikler de duymuyor değilsiniz ama bunlar biraz nadir gerçekleşiyor bu oyunda da.
MW2 hakkında son notlar
genel anlamda stabil çalışan bir yapım olarak karşıma çıktı. Oyun boyunca büyük buglarla karşılaşmadım. Ölünce vücudu yerin içine girenler, saçma saçma etrafa bakıp ateş etmeyen NPC’ler vardı ancak bunların sayısının oldukça az olduğunu belirtmem lazım. Oyunda büyük bug olarak diyebileceğim sadece bir olay yaşadım ve bunun da bug olup olmadığından emin değilim. Oyun içinde optimizasyon babında herhangi bir FPS drop ya da başka bir teknik problem ise yaşamadım.
Call of Duty: Modern Warfare 2
8
İnceleme Puanı8
ArtılarHarika işlenmiş CGI ara sahnelerGüzel grafikler ve atmosferSilahların üst düzey gerçekçiliğiçeşitlilik katan yeni oynanış elementleriAksiyon anlamında oldukça tatmin eden bir oynanışAkıcı hikaye sunumu
EksilerSıradan bir hikayeKötü işlenmiş bir ana kötü karakter hikayenin ilgi çekiciliğini azaltıyorEğlenceli olmayan gizlilik sekanslarıBazı görev ve mekanların tempoyu öldürmesi
ÖzetCall of Duty Modern Warfare 2, özellikle son yıllardaki Call of Duty oyunlarından kesinlikle daha iyi bir iş olmayı başarmış. Hikayesiyle eski oyunlardaki gibi harikalar yaratmasa da bunu güzel bir hikaye sunumuyla kurtarmayı az çok başarabilmiş. Bu noktadaki de tek sorun denedikleri yeni şeylerin dozunu biraz kaçırıp tempoyu düşürmeleri olmuş. Grafik, atmosfer ve ses kapsamında gerçekten çok iyi bir oyun var karşımızda. Call of Duty Modern Warfare 2 son yıllarda oynayabileceğiniz en başarılı FPS oyunlarından bir tanesi olmuş.