srocenter Can
Forum Admin
Moderatör
Center Üyesi
Bilişim Sahibi
Çevirmen
Coder
Grafiker
Guild Master
Guild Üyesi
Reklamcı
Server Sahibi
Supporter
V.i.P
- Katılım
- 18 Haz 2023
- Mesajlar
- 15,992
- Tepkime puanı
- 4
- Puanları
- 38
Phew Phew Games tarafından geliştirilen ‘Enis Kirazoğlu’nun Oyunu” ya da Anomaly Agent, bu incelememizin ana odağı olacak. Sanıyorum ki bu benim ilk Türk oyunu incelemem olacak ama bu incelemeye giriş yapmadan önce hem Türk oyunlarıyla olan bağlantımdan hem de Anomaly Agent ile olan bağlantımdan söz etmek istiyorum.
Öncelikle çok uzun süredir bana ulaşan veya kendim ulaştığım Türk oyunlarına fikirler vermeye ve bu oyunlar hakkında geri dönüşler yapmaya özen gösteriyorum. Hatta daha fazla insana ulaştırabilmek adına MisteRNOOB Youtube kanalında ”Türk Oyun Geliştiricileriyle Sohbetler” isimli bir seriye de . Bu seride Türk oyunlarının geliştirilirken ne gibi sorunlarla karşılaştıklarını ve nasıl toparladıklarınıanlatıyorum ki herkes bu videolardan kendi oyunlarına bir şeyler katabilsin.
Anomaly Agent tarafındaysa üç aydır Gamedev stajyeri olmamın verdiği bir bağlantım var. Oyunu üçü normal biri ise zor modu olmak üzere toplamda dört kere bitirdim. Oyun geliştirilirken de ekibe de oyun hakkında geri dönüşler yaptım. Onun dışında ekstra bir bağlantım olmadığını belirtmiş olayım. O sebepten önce hikayeyle incelememize başlayalım.
Anomaly Agent’ın hikayesi
TDAY isimli bir Anomali yakalama kuruluşundaki ajanlardan birini yönetiyorsunuz. Ajan 70 isimli karakterimizin son yakaladığı anomaliyle beraber artık terfi almak için merkeze geri dönmüşken dört yeni anomalinin ortaya çıkmasıyla terfi gününde yeniden işe koyulmak zorunda kalıyor. Elbette hikaye sadece bununla kısıtlanmıyor ve oldukça farklı noktalara ilerliyor. Açık konuşmak gerekirse Anomaly Agent’ın kendi içindeki hikaye kurgusunu oynarken keyif aldım.
Pekala asıl önemli olan hikaeynin sunumu nasıl? Bildiğiniz üzere bundan önceki incelemem Prince of Persia: The Lost Crown’dı ve o oyunun 2D sınırlarını aşıp bizi ara sahne bombardımanına tutmasını çok sevdiğimi söylemiştim. Ancak yine aynı yazıda çoğu indie oyunun bunu yapacak bütçeye sahip olmadığı için yapamadığını da belirtmiştim. Aynı durum Anomaly Agent için de geçerli. Kısıtlı bütçeyle geliştirilen bir Türk oyunu olmasından dolayı seslendirmesi diyaloglarla bezenmiş bir oyun. Benim birinci tercihim bu olmaz ama zaten bu tarz 2D bağımsız yapımlarda hikayeden çok oynanış önemli oluyor benim için. Buna rağmen Anomaly Agent’ın hikaye sunumunu beğendiğimi söylemeliyim.
Anomaly Agent, hikaye kapsamında kendini aşırı ciddiye almayan bir yapım. Anlatmak istedikleri bir hikaye var ama bu hikayeyi biraz daha mizahi bir tonla anlatmaya çalışıyor. Bu da oyunun sessiz diyaloglar üzerine kurulu olmasına rağmen oyuncuyu içine çekmesini kolaylaştırıyor.Buna benzer bir mantığı The Messenger’da da görmüştük. Diyaloglarda herhangi bir seslendirme ve ciddi bir hikaye sunma amaçları yok ama size gösterilen diyalogların neredeyse hepsini okumak istiyorsunuz. Anomaly Agent da bu durumu oldukça iyi kurtarmış. Oyunun bazı kısımlarında gerçekten güldürmeyi başardı. Takdir edilesi bir durum olduğunu net bir şekilde söylemeliyim.
Aynı zamanda oyunun karakterleri de gayet düzgün yazılmış. Özellikle ben son dönemdeki Marvel tarzı ana karakterler yüzünden bıkkınlık geçiriyordum. Bu oyundaki Ajan 70 eğlenceli olmasının yanında aptal kararlar alan bir karakter değil. Nerede ne diyeceğini de az çok siz seçebildiğinizden dolayı karakterin ağırlığını belirleyebiliyorsunuz ve bu bence oldukça güzel bir özellik olmuş. Diyalog seçmek de bu oyunda önemli bir yere sahip. Seçtiğiniz diyaloglar hikayeye direkt olarak etki etmese de incelemenin oynanış kısmında anlatacağım duygu kısmı için önemli bir özellik olmuş. Oyunun hikayesini değiştiren tek diyalog final kısmında konulmuş ve seçeceğiniz diyaloğa göre oyunun sonu değişiyor.
Oynanış
Anomaly Agent, oynanış kısmını bence oldukça eğlenceli şekilde sunan bir oyun olmuş. Bu tarz oyunların beğenilmesi için iyi yapması gereken en önemli şeyin tempo olduğunu düşünüyorum. Anomaly Agent ise tempo tarafını çok iyi kurtarmış. Kendi kendinize oyunu oynarken sizi bir anda ciddi anlamda moda sokabiliyor. “Diğer 2D oyunlardan farklı bir iş oynuyorum” diyebiliyorsunuz.
Önce dövüş kısımlarıyla başlayacağım. Oyunda normal kombonuz, kombo dodge, silahlarınız, anomali sopanız, parry mekaniğiniz, bumerangınız ve özel güçleriniz var. Indie bir oyuna nazaran size bunlarla oldukça güzel bir çeşitlilik sağlamayı başarabiliyor. Bu özelliklere ek olarak yükseltme (upgrade) sistemi sayesinde elinizdeki çoğu özelliğin gücünü de arttırabiliyorsunuz. Örnek vermem gerekirse, silahlı bir kombo yaptığınızda arkanızda bir zehir bulutu çıkarma gibi mekanikler de mevcut. Bu geliştirme ve yükseltmeler ile beraber de oyunun aksiyonunda ciddi güzel sahneler ortaya çıkarabiliyorsunuz.
Dövüş kısmıyla alakalı en güzel şeylerden biri ise kombo dodge dediğimiz olay. Oyunda animasyon iptali var, eğer ki çok zor bir durumda kalırsanız saldırı sırasında dodge tuşuna basarak anında düşmanın arkasına kayıp daha sonrasında bir saldırı daha yapıp bir daha dodge atarak yine kombonuzu devam ettirebiliyorsunuz. Oyun boyunca da öğrendiğiniz mekaniklerle beraber yeni kombolar açabildiğiniz için hasar yemeden düşmanların yanlarından kayarak veya parry yaparak durmadan kombo yapabilmenize yol açan bir oynanış sunuyor Anomaly Agent. Bu da oyunun aksiyonunun aşırı tatmin edici hissetmenize yol açıyor.
Yukarıdaki paragrafta tempoyu çok iyi kurtardığını söylemiştim. Bunu dememdeki en büyük sebeplerden biri oyunun sizi asla boş bırakmaması olabilir. Oyun ortalama 4-6 saat arası sürse de ben bu tarz oyunları ortalamadan daha hızlı bitirdiğimden 2-2.5 saat arasında oyunu bitirebildim.
Bu süreçte oyun size sürekli yeni mekanikler, yeni düşmanlar ve yeni çevre etkileşimleri getiriyor ki siz oyunu oynarken bir mekanikten sıkılmadan yeni bir mekanikle uğraşmaya başlayın. Bunun da ayarını oldukça iyi ayarlamışlar. Tam oyundan sıkılabileceğim noktalarda karşıma yeni şeyler çıktı. Bu da oyundan sıkılıp kapatmamama sebep oldu diyebilirim.
Örneğin oyunun en ilginç mekaniklerinden biri düşmanların kılığına girmek. Düşmanların kılığına girdiğinizde kendilerinin yanından dövüşmeden de ilerleyebiliyorsunuz. Oyunun bir kısmında bu mekaniği kullanmanız çok işinize yarayabiliyor. Oldukça da keyifli bir özellik olmuş.
Oyundaki önemli dövüş mekaniklerinden de tek tek bahsetmek istiyorum. Önce bumerangdan bahsedeceğim. Bumerang oyunun başında önce kart olarak elimize geçiyor ve fırlattığınızda bir düşmanı sersemletmenizi (stun) sağlıyor. Oyunun ilerleyen kısımlarında bu eşya bumeranga dönüşüyor ve tek düşman yerine üç düşman sersemletebiliyor. Geliştirmelerle bunu beş düşmana kadar çıkartabildiğiniz için oyun içerisinde kullandığınızda sizi çok rahatlatacak bir mekaniğe dönüşüyor. Özellikle oyunun son %35’lik kısımlarında bumeranga elektrik özelliği de eklenince kullanması oldukça keyifli bir eşyaya dönüşüyor.
Bir diğer değinmek istediğim silahlar ve anomali sopası. Oyunda toplam üç farklı silah bulunuyor: Tabanca, pompalı ve magnum. Tabanca klasik mermi atarken pompalı kalabalık gruplara karşı oldukça güçlü bir tercih. Magnum’u ise tabancanın daha güçlü bir hali gibi düşünebilirsiniz. Geliştirerek bu silahların verdikleri hasarı ve belirli fonksiyonlarıyla oynayabiliyorsunuz. Örneğin bunu tabancaya zehir hasarı eklemek gibi düşünebilirsiniz.
Anomali sopası ise oyunun en keyifli kombolarını barındıran silahınız desem yalan söylemiş olmam. Anomali sopasının spesifik birkaç kombosu var ve bu komboları kombo dodge ile yaparken çok eğleneceğinizi düşünüyorum. çekiç gibi yere vurmak, kalkanlı düşmanların kalkanlarını kırmak, akrobatik hareketlerle düşmanları yenmek gibi birçok özelliğe sahip. Lakin benim anomali sopası hakkında en sevdiğim şey sersemlemiş düşmanları tek vuruşla uçurabilmesi. Oyunun belirli noktalarında kurtarıcınız olmasının yanı sıra kullanması oldukça eğlenceli bir silah.
Son olarak da parry ve özel güçlerden bahsedeceğim. Parry, çoğu oyunda gördüğümüz klasik parry’den farksız. Düşmanlar size saldırı yaparken doğru zamanda korunma tuşuna basarsanız parry yapıyorsunuz. Normal düşmanları kısa süreliğine sersemletirken, uzaktan saldıran düşmanların mermilerini onlara geri sektirebiliyorsunuz. Elbette parry tarafında da yükseltmeyle kendinizi güçlendirebiliyorsunuz. Yakın dövüşe parry yaptığınızda elektrik hasarı vermek gibi güçlendirmeler.
Özel güçlerden oyunda toplamda üç adet var. Biri düşmanları havaya fırlatıyor, biri kocaman bir yumruk atmanızı sağlıyor, sonuncuysa iki tarafa doğru silahlarla güçlü bir saldırı yapmanızı sağlıyor. Bu özel güçler aynı Prince of Persia: The Lost Crown’da olduğu gibi dövüştükçe daha hızlı doluyor. Haliyle oyunu ne kadar iyi oynarsanız, o kadar fazla özel güç atabiliyor ve o kadar fazla epik an yaşayabiliyorsunuz.
Ekstra olarak boss’lara da değinmem gerekiyor. Oyunda birkaç adet mini boss vehikaye boss’u var. Mini boss’lar genel anlamda tekrar etse de sizlere genel olarak özel güçler ve kombolar kazandırıyorlar. Kısa süren savaşlar olduklarından dolayı beni çok rahatsız etmediler. Ana boss’lar ise metroidvania ve soulslike 2D’lere göre bir tık standardın altında ama oyunun metroidvania ve soulslike olmadığını ele aldığımızda yeterli seviyede geldiler. Özellikle bir-iki boss ortalamanın üzerindeydi diyebilirim. Lakin bu oyunu boss’ları için oynamazsınız, sadece keyif verecek ikinci bir araç gibi kullanılmışlar.
Yukarıda bahsettiğim gibi yapım, son dönemde çıkan çoğu 2D indie oyunun aksine lineer bir oynanış seçmiş. Özellikle roguelike, soulslike ve metroidvania 2D’lerinden sıkılmışsanız sizin için biçilmiş kaftan. Ben de artık lineer 2D oyun görmek isteyen oyunculardan biri olduğum için ekstra keyifli geldi bana.
Ayrıca hazır lineer ilerleyiş demişken çevreyle etkileşimden de bahsedeyim. Oyunda savaşırken etrafta çıkan bazı nesneleri/özellikleri kullanabiliyorsunuz. Düşmanların üstüne patlayan mor bir eşya atabiliyorsunuz veya ezicilerin altına düşmanlarınızı döve döve gönderebiliyorsunuz yahut düşmanları sersemletip elektrik tuzaklarına anomali sopasını kullanarak fırlatabiliyorsunuz. Bunlar oyuna güzel çeşitlilik katan özellikler.
Bulmacalar ve parkurlarla da oynanış kısmının sonuna gelmek istiyorum. Oyunda bulmaca sayısı toplasanız sanıyorum beşi geçmiyor ama bence oldukça da doğru bir karar. Bu oyun bulmaca çözmektense akıp gitmenize daha uygun olan bir yapım. Bulmacalar bumerangla kapı açma, sırayla objelere vurup yukarıda gitmeniz gereken yerleri açma veya ekranda bulunan çizimleri doğru sırayla seçip kapılar açma gibi mekaniklerle bezenmiş. Yeterli bir çeşitlilik katmışlar, gayet hoş olmuş.
Parkurlar ise genel olarak düşman elden kaçma, portallardan ileriye, yukarıya uçup ilerleme, tuzaklar veya lazerler üzerinize gelirken kaçınma gibi durumlarda kullanılmış. Oyunun temeli kesinlikle parkur değil, zaten öyle bir amaçları da olmamış. O yüzden parkur kısmında çok iyi şeyler beklememenizi öneriyorum.
Grafik ve Atmosfer
Piksel sanatına sahip bir oyunun grafiğini eleştirmek ne kadar doğru bilemiyorum ama bu tasarıma az çok hakim olan bir insan olarak oyunun belirli piksel boyutlarıyla belirli piksel boyutlarının uyuşmadığını söylemiş olayım. Bu da görsel açıdan bazı şeylerin aşırı basit gözükmesini sağlarken, bazı şeylerin sanki fazla detaylı durmasına yol açmış. Bu da görsel bütünlüğü belirli bölgelerde bozmuş. Onun dışında basit bir görsellik kullanımı var ama kendilerince yaratmak istedikleri atmosferi yaratmayı başarmışlar.
Oyunu oynarken Cowboy Bepop ve cyberpunk bir temaya sahip olmasından ötürü belirli yerlerde Katana Zero esintilerini net bir şekilde hissedebiliyorsunuz. Atmosfer olarak da gayet yeterli bir iş çıkartılmış. Oyunu oynarken günümüzden ziyade daha farklı bir dünyada, biraz daha teknolojik bir dünyada olduğumuzu net bir şekilde hissediyoruz. Ayrıca belirli kasvetli bölgelerin, hapishane bölümlerinin atmosferini çok iyi yansıttığını da düşünüyorum.
Müzikler ve Ses Tasarımı
Müzik olarak başta oldukça keyifli bir işçilik olduğunu düşünsem de çok çeşitliliği olan bir oyun değil Anomaly Agent. Genel olarak benzer müzikleri tekrar tekrar dinlediğiniz bir yapım olduğundan bir noktadan sonra müzikten sıkılabiliyorsunuz. Açık konuşmak gerekirse ben ilk oynayışımda rahatsız olmasam da sonraki oynayışlarımda müzikten biraz sıkılmıştım. Ses tasarımı noktasında özellikle bir şeylerin patlaması ve güçlü saldırılar yaptığımızda çıkan sesler oldukça keyifliydi. Size adam dövdüğünüzü güzel hissettirmişler. Dövüşteki tokluğu özellikle ses tasarımıyla iyi kurtardıklarını düşünüyorum.
Buglar ve Optimizasyon
Optimizasyon noktasında oyunu üç farklı bilgisayarda oynadım ve birinde ekran kartı dahi yoktu. Sanıyorum ki Anomaly Agent’ı açamayacak bir bilgisayar bulmak oldukça zor olacaktır. Bug kısmındaysa da birkaç tane ufak bugla karşılaşmama rağmen oyunu bozacak bir durumla karşılaşmadım.
Sonuç
Phew Phew Games ekibini ilk oyunlarını bu şekilde derli toplu yaptıkları için tebrik etmek lazım. Oyunun temposunu o kadar başarılı ayarlamışlar ki oyunu oynarken neredeyse hiç sıkılmıyorsunuz. çok uzun bir oyun olmamasından kaynaklı da tekrar oynanabilirliğinin yüksek olduğunu düşünüyorum. Eğlenceli, çerezlik bir 2D oyun hasretiniz varsa Anomaly Agent bu hasreti rahatlıkla giderebilecek oldukça keyifli bir oyun olmuş.
Phew Phew Games’in geliştirdiği Anomaly Agent; Xbox Series, PC, Xbox One için 24 Ocak 2024 ve Switch için 25 Ocak 2024 tarihinde çıkış yapacak. Okuyacak başka bir inceleme arıyorsanız Ubisoftâun geliştirdiği bakabilirsiniz.
Anomaly Agent
8.5
İnceleme8.5
ArtılarOyunun temposu mükemmel ilerliyor.Dövüş sekanslarında kullanılan kombo dodge mekaniği oyunu aşırı eğlenceli hale getirmiş.çevre kullanımı, bulmacalar ve parkur sekansları oyuna yeterli çeşitliliği katmış.Lineer olan bir oyun olmasından mütevellit pazardaki bir açığı kapadığını düşünüyorum.İlk oyunları bakımından oldukça iyi bir iş çıkartılmış. Optimizasyon ve bug kapsamında oyun oldukça temiz çalışır durumda.
EksilerPiksel bütünlük tam anlamıyla sağlanamamış.Müzikler bir noktadan sonra kendini tekrar etmeye başlıyor.
ÖzetAnomaly Agent, 2D severler için temposu oldukça yüksek, keyifli bir oyun olmayı başarmış. Son yıllarda sürekli gördüğümüz Metroidvania ve Soulslike 2D'lerden de uzaklaşarak oldukça güzel bir oh çektirmiş. Oyun boyunca sürekli yeni mekanikler vererek oyuncuyu ayakta tutması da takdir edilesi.
Öncelikle çok uzun süredir bana ulaşan veya kendim ulaştığım Türk oyunlarına fikirler vermeye ve bu oyunlar hakkında geri dönüşler yapmaya özen gösteriyorum. Hatta daha fazla insana ulaştırabilmek adına MisteRNOOB Youtube kanalında ”Türk Oyun Geliştiricileriyle Sohbetler” isimli bir seriye de . Bu seride Türk oyunlarının geliştirilirken ne gibi sorunlarla karşılaştıklarını ve nasıl toparladıklarınıanlatıyorum ki herkes bu videolardan kendi oyunlarına bir şeyler katabilsin.
Anomaly Agent tarafındaysa üç aydır Gamedev stajyeri olmamın verdiği bir bağlantım var. Oyunu üçü normal biri ise zor modu olmak üzere toplamda dört kere bitirdim. Oyun geliştirilirken de ekibe de oyun hakkında geri dönüşler yaptım. Onun dışında ekstra bir bağlantım olmadığını belirtmiş olayım. O sebepten önce hikayeyle incelememize başlayalım.
Anomaly Agent’ın hikayesi
TDAY isimli bir Anomali yakalama kuruluşundaki ajanlardan birini yönetiyorsunuz. Ajan 70 isimli karakterimizin son yakaladığı anomaliyle beraber artık terfi almak için merkeze geri dönmüşken dört yeni anomalinin ortaya çıkmasıyla terfi gününde yeniden işe koyulmak zorunda kalıyor. Elbette hikaye sadece bununla kısıtlanmıyor ve oldukça farklı noktalara ilerliyor. Açık konuşmak gerekirse Anomaly Agent’ın kendi içindeki hikaye kurgusunu oynarken keyif aldım.
Pekala asıl önemli olan hikaeynin sunumu nasıl? Bildiğiniz üzere bundan önceki incelemem Prince of Persia: The Lost Crown’dı ve o oyunun 2D sınırlarını aşıp bizi ara sahne bombardımanına tutmasını çok sevdiğimi söylemiştim. Ancak yine aynı yazıda çoğu indie oyunun bunu yapacak bütçeye sahip olmadığı için yapamadığını da belirtmiştim. Aynı durum Anomaly Agent için de geçerli. Kısıtlı bütçeyle geliştirilen bir Türk oyunu olmasından dolayı seslendirmesi diyaloglarla bezenmiş bir oyun. Benim birinci tercihim bu olmaz ama zaten bu tarz 2D bağımsız yapımlarda hikayeden çok oynanış önemli oluyor benim için. Buna rağmen Anomaly Agent’ın hikaye sunumunu beğendiğimi söylemeliyim.
Anomaly Agent, hikaye kapsamında kendini aşırı ciddiye almayan bir yapım. Anlatmak istedikleri bir hikaye var ama bu hikayeyi biraz daha mizahi bir tonla anlatmaya çalışıyor. Bu da oyunun sessiz diyaloglar üzerine kurulu olmasına rağmen oyuncuyu içine çekmesini kolaylaştırıyor.Buna benzer bir mantığı The Messenger’da da görmüştük. Diyaloglarda herhangi bir seslendirme ve ciddi bir hikaye sunma amaçları yok ama size gösterilen diyalogların neredeyse hepsini okumak istiyorsunuz. Anomaly Agent da bu durumu oldukça iyi kurtarmış. Oyunun bazı kısımlarında gerçekten güldürmeyi başardı. Takdir edilesi bir durum olduğunu net bir şekilde söylemeliyim.
Aynı zamanda oyunun karakterleri de gayet düzgün yazılmış. Özellikle ben son dönemdeki Marvel tarzı ana karakterler yüzünden bıkkınlık geçiriyordum. Bu oyundaki Ajan 70 eğlenceli olmasının yanında aptal kararlar alan bir karakter değil. Nerede ne diyeceğini de az çok siz seçebildiğinizden dolayı karakterin ağırlığını belirleyebiliyorsunuz ve bu bence oldukça güzel bir özellik olmuş. Diyalog seçmek de bu oyunda önemli bir yere sahip. Seçtiğiniz diyaloglar hikayeye direkt olarak etki etmese de incelemenin oynanış kısmında anlatacağım duygu kısmı için önemli bir özellik olmuş. Oyunun hikayesini değiştiren tek diyalog final kısmında konulmuş ve seçeceğiniz diyaloğa göre oyunun sonu değişiyor.
Oynanış
Anomaly Agent, oynanış kısmını bence oldukça eğlenceli şekilde sunan bir oyun olmuş. Bu tarz oyunların beğenilmesi için iyi yapması gereken en önemli şeyin tempo olduğunu düşünüyorum. Anomaly Agent ise tempo tarafını çok iyi kurtarmış. Kendi kendinize oyunu oynarken sizi bir anda ciddi anlamda moda sokabiliyor. “Diğer 2D oyunlardan farklı bir iş oynuyorum” diyebiliyorsunuz.
Önce dövüş kısımlarıyla başlayacağım. Oyunda normal kombonuz, kombo dodge, silahlarınız, anomali sopanız, parry mekaniğiniz, bumerangınız ve özel güçleriniz var. Indie bir oyuna nazaran size bunlarla oldukça güzel bir çeşitlilik sağlamayı başarabiliyor. Bu özelliklere ek olarak yükseltme (upgrade) sistemi sayesinde elinizdeki çoğu özelliğin gücünü de arttırabiliyorsunuz. Örnek vermem gerekirse, silahlı bir kombo yaptığınızda arkanızda bir zehir bulutu çıkarma gibi mekanikler de mevcut. Bu geliştirme ve yükseltmeler ile beraber de oyunun aksiyonunda ciddi güzel sahneler ortaya çıkarabiliyorsunuz.
Dövüş kısmıyla alakalı en güzel şeylerden biri ise kombo dodge dediğimiz olay. Oyunda animasyon iptali var, eğer ki çok zor bir durumda kalırsanız saldırı sırasında dodge tuşuna basarak anında düşmanın arkasına kayıp daha sonrasında bir saldırı daha yapıp bir daha dodge atarak yine kombonuzu devam ettirebiliyorsunuz. Oyun boyunca da öğrendiğiniz mekaniklerle beraber yeni kombolar açabildiğiniz için hasar yemeden düşmanların yanlarından kayarak veya parry yaparak durmadan kombo yapabilmenize yol açan bir oynanış sunuyor Anomaly Agent. Bu da oyunun aksiyonunun aşırı tatmin edici hissetmenize yol açıyor.
Yukarıdaki paragrafta tempoyu çok iyi kurtardığını söylemiştim. Bunu dememdeki en büyük sebeplerden biri oyunun sizi asla boş bırakmaması olabilir. Oyun ortalama 4-6 saat arası sürse de ben bu tarz oyunları ortalamadan daha hızlı bitirdiğimden 2-2.5 saat arasında oyunu bitirebildim.
Bu süreçte oyun size sürekli yeni mekanikler, yeni düşmanlar ve yeni çevre etkileşimleri getiriyor ki siz oyunu oynarken bir mekanikten sıkılmadan yeni bir mekanikle uğraşmaya başlayın. Bunun da ayarını oldukça iyi ayarlamışlar. Tam oyundan sıkılabileceğim noktalarda karşıma yeni şeyler çıktı. Bu da oyundan sıkılıp kapatmamama sebep oldu diyebilirim.
Örneğin oyunun en ilginç mekaniklerinden biri düşmanların kılığına girmek. Düşmanların kılığına girdiğinizde kendilerinin yanından dövüşmeden de ilerleyebiliyorsunuz. Oyunun bir kısmında bu mekaniği kullanmanız çok işinize yarayabiliyor. Oldukça da keyifli bir özellik olmuş.
Oyundaki önemli dövüş mekaniklerinden de tek tek bahsetmek istiyorum. Önce bumerangdan bahsedeceğim. Bumerang oyunun başında önce kart olarak elimize geçiyor ve fırlattığınızda bir düşmanı sersemletmenizi (stun) sağlıyor. Oyunun ilerleyen kısımlarında bu eşya bumeranga dönüşüyor ve tek düşman yerine üç düşman sersemletebiliyor. Geliştirmelerle bunu beş düşmana kadar çıkartabildiğiniz için oyun içerisinde kullandığınızda sizi çok rahatlatacak bir mekaniğe dönüşüyor. Özellikle oyunun son %35’lik kısımlarında bumeranga elektrik özelliği de eklenince kullanması oldukça keyifli bir eşyaya dönüşüyor.
Bir diğer değinmek istediğim silahlar ve anomali sopası. Oyunda toplam üç farklı silah bulunuyor: Tabanca, pompalı ve magnum. Tabanca klasik mermi atarken pompalı kalabalık gruplara karşı oldukça güçlü bir tercih. Magnum’u ise tabancanın daha güçlü bir hali gibi düşünebilirsiniz. Geliştirerek bu silahların verdikleri hasarı ve belirli fonksiyonlarıyla oynayabiliyorsunuz. Örneğin bunu tabancaya zehir hasarı eklemek gibi düşünebilirsiniz.
Anomali sopası ise oyunun en keyifli kombolarını barındıran silahınız desem yalan söylemiş olmam. Anomali sopasının spesifik birkaç kombosu var ve bu komboları kombo dodge ile yaparken çok eğleneceğinizi düşünüyorum. çekiç gibi yere vurmak, kalkanlı düşmanların kalkanlarını kırmak, akrobatik hareketlerle düşmanları yenmek gibi birçok özelliğe sahip. Lakin benim anomali sopası hakkında en sevdiğim şey sersemlemiş düşmanları tek vuruşla uçurabilmesi. Oyunun belirli noktalarında kurtarıcınız olmasının yanı sıra kullanması oldukça eğlenceli bir silah.
Son olarak da parry ve özel güçlerden bahsedeceğim. Parry, çoğu oyunda gördüğümüz klasik parry’den farksız. Düşmanlar size saldırı yaparken doğru zamanda korunma tuşuna basarsanız parry yapıyorsunuz. Normal düşmanları kısa süreliğine sersemletirken, uzaktan saldıran düşmanların mermilerini onlara geri sektirebiliyorsunuz. Elbette parry tarafında da yükseltmeyle kendinizi güçlendirebiliyorsunuz. Yakın dövüşe parry yaptığınızda elektrik hasarı vermek gibi güçlendirmeler.
Özel güçlerden oyunda toplamda üç adet var. Biri düşmanları havaya fırlatıyor, biri kocaman bir yumruk atmanızı sağlıyor, sonuncuysa iki tarafa doğru silahlarla güçlü bir saldırı yapmanızı sağlıyor. Bu özel güçler aynı Prince of Persia: The Lost Crown’da olduğu gibi dövüştükçe daha hızlı doluyor. Haliyle oyunu ne kadar iyi oynarsanız, o kadar fazla özel güç atabiliyor ve o kadar fazla epik an yaşayabiliyorsunuz.
Ekstra olarak boss’lara da değinmem gerekiyor. Oyunda birkaç adet mini boss vehikaye boss’u var. Mini boss’lar genel anlamda tekrar etse de sizlere genel olarak özel güçler ve kombolar kazandırıyorlar. Kısa süren savaşlar olduklarından dolayı beni çok rahatsız etmediler. Ana boss’lar ise metroidvania ve soulslike 2D’lere göre bir tık standardın altında ama oyunun metroidvania ve soulslike olmadığını ele aldığımızda yeterli seviyede geldiler. Özellikle bir-iki boss ortalamanın üzerindeydi diyebilirim. Lakin bu oyunu boss’ları için oynamazsınız, sadece keyif verecek ikinci bir araç gibi kullanılmışlar.
Yukarıda bahsettiğim gibi yapım, son dönemde çıkan çoğu 2D indie oyunun aksine lineer bir oynanış seçmiş. Özellikle roguelike, soulslike ve metroidvania 2D’lerinden sıkılmışsanız sizin için biçilmiş kaftan. Ben de artık lineer 2D oyun görmek isteyen oyunculardan biri olduğum için ekstra keyifli geldi bana.
Ayrıca hazır lineer ilerleyiş demişken çevreyle etkileşimden de bahsedeyim. Oyunda savaşırken etrafta çıkan bazı nesneleri/özellikleri kullanabiliyorsunuz. Düşmanların üstüne patlayan mor bir eşya atabiliyorsunuz veya ezicilerin altına düşmanlarınızı döve döve gönderebiliyorsunuz yahut düşmanları sersemletip elektrik tuzaklarına anomali sopasını kullanarak fırlatabiliyorsunuz. Bunlar oyuna güzel çeşitlilik katan özellikler.
Bulmacalar ve parkurlarla da oynanış kısmının sonuna gelmek istiyorum. Oyunda bulmaca sayısı toplasanız sanıyorum beşi geçmiyor ama bence oldukça da doğru bir karar. Bu oyun bulmaca çözmektense akıp gitmenize daha uygun olan bir yapım. Bulmacalar bumerangla kapı açma, sırayla objelere vurup yukarıda gitmeniz gereken yerleri açma veya ekranda bulunan çizimleri doğru sırayla seçip kapılar açma gibi mekaniklerle bezenmiş. Yeterli bir çeşitlilik katmışlar, gayet hoş olmuş.
Parkurlar ise genel olarak düşman elden kaçma, portallardan ileriye, yukarıya uçup ilerleme, tuzaklar veya lazerler üzerinize gelirken kaçınma gibi durumlarda kullanılmış. Oyunun temeli kesinlikle parkur değil, zaten öyle bir amaçları da olmamış. O yüzden parkur kısmında çok iyi şeyler beklememenizi öneriyorum.
Grafik ve Atmosfer
Piksel sanatına sahip bir oyunun grafiğini eleştirmek ne kadar doğru bilemiyorum ama bu tasarıma az çok hakim olan bir insan olarak oyunun belirli piksel boyutlarıyla belirli piksel boyutlarının uyuşmadığını söylemiş olayım. Bu da görsel açıdan bazı şeylerin aşırı basit gözükmesini sağlarken, bazı şeylerin sanki fazla detaylı durmasına yol açmış. Bu da görsel bütünlüğü belirli bölgelerde bozmuş. Onun dışında basit bir görsellik kullanımı var ama kendilerince yaratmak istedikleri atmosferi yaratmayı başarmışlar.
Oyunu oynarken Cowboy Bepop ve cyberpunk bir temaya sahip olmasından ötürü belirli yerlerde Katana Zero esintilerini net bir şekilde hissedebiliyorsunuz. Atmosfer olarak da gayet yeterli bir iş çıkartılmış. Oyunu oynarken günümüzden ziyade daha farklı bir dünyada, biraz daha teknolojik bir dünyada olduğumuzu net bir şekilde hissediyoruz. Ayrıca belirli kasvetli bölgelerin, hapishane bölümlerinin atmosferini çok iyi yansıttığını da düşünüyorum.
Müzikler ve Ses Tasarımı
Müzik olarak başta oldukça keyifli bir işçilik olduğunu düşünsem de çok çeşitliliği olan bir oyun değil Anomaly Agent. Genel olarak benzer müzikleri tekrar tekrar dinlediğiniz bir yapım olduğundan bir noktadan sonra müzikten sıkılabiliyorsunuz. Açık konuşmak gerekirse ben ilk oynayışımda rahatsız olmasam da sonraki oynayışlarımda müzikten biraz sıkılmıştım. Ses tasarımı noktasında özellikle bir şeylerin patlaması ve güçlü saldırılar yaptığımızda çıkan sesler oldukça keyifliydi. Size adam dövdüğünüzü güzel hissettirmişler. Dövüşteki tokluğu özellikle ses tasarımıyla iyi kurtardıklarını düşünüyorum.
Buglar ve Optimizasyon
Optimizasyon noktasında oyunu üç farklı bilgisayarda oynadım ve birinde ekran kartı dahi yoktu. Sanıyorum ki Anomaly Agent’ı açamayacak bir bilgisayar bulmak oldukça zor olacaktır. Bug kısmındaysa da birkaç tane ufak bugla karşılaşmama rağmen oyunu bozacak bir durumla karşılaşmadım.
Sonuç
Phew Phew Games ekibini ilk oyunlarını bu şekilde derli toplu yaptıkları için tebrik etmek lazım. Oyunun temposunu o kadar başarılı ayarlamışlar ki oyunu oynarken neredeyse hiç sıkılmıyorsunuz. çok uzun bir oyun olmamasından kaynaklı da tekrar oynanabilirliğinin yüksek olduğunu düşünüyorum. Eğlenceli, çerezlik bir 2D oyun hasretiniz varsa Anomaly Agent bu hasreti rahatlıkla giderebilecek oldukça keyifli bir oyun olmuş.
Phew Phew Games’in geliştirdiği Anomaly Agent; Xbox Series, PC, Xbox One için 24 Ocak 2024 ve Switch için 25 Ocak 2024 tarihinde çıkış yapacak. Okuyacak başka bir inceleme arıyorsanız Ubisoftâun geliştirdiği bakabilirsiniz.
Anomaly Agent
8.5
İnceleme8.5
ArtılarOyunun temposu mükemmel ilerliyor.Dövüş sekanslarında kullanılan kombo dodge mekaniği oyunu aşırı eğlenceli hale getirmiş.çevre kullanımı, bulmacalar ve parkur sekansları oyuna yeterli çeşitliliği katmış.Lineer olan bir oyun olmasından mütevellit pazardaki bir açığı kapadığını düşünüyorum.İlk oyunları bakımından oldukça iyi bir iş çıkartılmış. Optimizasyon ve bug kapsamında oyun oldukça temiz çalışır durumda.
EksilerPiksel bütünlük tam anlamıyla sağlanamamış.Müzikler bir noktadan sonra kendini tekrar etmeye başlıyor.
ÖzetAnomaly Agent, 2D severler için temposu oldukça yüksek, keyifli bir oyun olmayı başarmış. Son yıllarda sürekli gördüğümüz Metroidvania ve Soulslike 2D'lerden de uzaklaşarak oldukça güzel bir oh çektirmiş. Oyun boyunca sürekli yeni mekanikler vererek oyuncuyu ayakta tutması da takdir edilesi.