Serinin Kötü Çocuğu: Modern Warfare 3 İncelemesi

[srocenter Can]

Bildiğiniz üzere geçtiğimiz haftalarda oyuncuların gözde indirim dönemi olan Steam Yaz İndirimlerinden ikonik oyun serisi Modern Warfareâi satın almıştım. Bu oyunların neden bu kadar hatırda kaldıkları ve ikonik olduklarını merak ettiğim için de oynamamın ardından kendi düşüncelerimi belirttiğim mini incelemeler de çıkarmayı ihmal etmedim. 2007âde çıkan ilk Modern Warfareâin günümüzdeseviyede olmasını, 2009âda çıkan Modern Warfare 2ânin deolduğunu elimden geldiğince anlatmaya çalıştım. Â

Şimdi sıra geldi serinin kötü çocuğu Modern Warfare 3âe. Neredeyse her oyun, dizi ve film kısaca eğlence sektörü içeriği serisinde olduğu gibi Modern Warfare serisinin de diğerleri kadar sevilmeyen o oyununa.Â

Başlamadan önce şunu söylemeliyim. Ben oyunu ilk oynadığımda oyunu yine sadece Infinity Wardâun yaptığını düşünüyordum. Bu yüzden de hiç yapımcı stüdyosu kimdir diye bakmaya yeltenmemiştim. Ancak oyunu oynadıkça fark ettim ki bu oyun aynı tadı vermiyordu. Modern Warfare 3âe farklı birilerinin eli değmişti. çünkü Modern Warfare serisinin konsepti küçük ekiplerle dünyanın farklı bölgelerinde bulunduğumuz çatışmalardı, kesinlikle 3. Dünya Savaşı değildi. Ancak Modern Warfare 3âün her bir bölümünde bir ekipten ziyade bir ordudaymışsınız gibi hissettirmesi size bahsettiğim o âfarklı bir el değmişâ hissiyatını veriyor.Â

Bunu iyi anlamda da düşünebilirsiniz kötü anlamda da. Benim yorumum ise âiçerisinde yan içerik olarak aksiyon geçen her eğlence ürününün ömrü uzadıkça yan içeriğin ana içeriğe dönüşmesi, günümüz eğlence sektörünün kanunudurâ demekten öteye gidemez. Cümle size karmaşık gelmiş olabilir (yazarken bana da öyle geldi) ama tek bir seriden örnekle demek istediğimi size anlatacağım.Â

Hızlı ve Öfkeli serisini bilirsiniz. Kanımca ilk 5 filme kadar gayet iyi giden bir film serisidir kendisi. Hızlı ve Öfkeli ilk çıktığında konsepti, yeraltı dünyasında kurulan bir sokak yarışı organizasyonu ve bu organizasyonu enselemeye çalışan FBIâın bu organizasyonlara gizlice sızıp onları çökertmeye çalışmasıydı. Ana konsept arabalar, sokak yarışları, neon lambalar ve her sokak yarışı etkinliğinde gördüğümüz o aşırı farklı giyimli karikatür karakterlerdi. Aksiyon ise bu konsepti tamamlayacak bir araçtı. Nitekim seriyi takip edenlerin de bileceği üzere Hızlı ve Öfkeliânin 6. filminden itibaren arabalardan daha çok silahlar öne çıkmaya başladı. Bu da (bence) serinin tüm o özel hissettiren kısmını kaldırdı ve sıradan bir aksiyon filmi serisine dönüşmesine sebep oldu.

Modern Warfare için de durum tamamen bundan ibaret. İlk 2 oyunun seriye kazandırdığı o küçük ekip konsepti ve gizli operasyon atmosferi 3. oyun ile birlikte yok olmuş. Yerini ise çok fazla aksiyon temelli bir dünya savaşı konsepti almış. Ayrıca ilk iki Modern Warfare oyununda düşmanlarımız birden fazla iken bu defa her şeyin arkasında tek bir adam var: Makarov. Bu da ilk bakışta senaryo konusunda sadelik getirecek gibi düşünmeme sebep olsa da maalesef sadeleşmek yerine sıradanlaşmış.

Her neyse gelin bunları gerekli bölümlerde daha detaylı konuşalım.

Modern Warfare 3’e Hikayesiyle başlayalım:


Modern Warfare 3, 2. oyunun hemen ardından başlıyor. 2. oyunun sonunda ağır yaralanan ana karakterimiz John âSoapâ MacTavish, Captain Price ve Nikolaiânin yardımı ile güvenli bir bölgeye taşınır ve iyileştirilmeye çalışılır. Bu bölümün ardından oyuncu, Nikolaiânin ekibinden eski bir Spetsnaz askeri olan Yuri ile oynamaya başlar. Yuri, Captain Price ve Soapâun ekibine katılır ve bu üçlü gayriresmi bir Task Force 141 ekibi oluştururlar. Â

Diğer yandan 2. oyunun sağ kalan düşmanı Vladimir Makarov, 3. Dünya Savaşıânı başlatmak adına Avrupaânın tüm büyük şehirlerinde kimyasal silahlar kullanarak katliamlar yapar. Makarov planında başarılı olur ve Amerika-Rusya arasında büyük bir savaş başlar. Ruslar hem Amerikaâya hem de Avrupaâya yönelik operasyonlar düzenler. Bu sırada oyuncular da farklı karakterlerde Manhattan, Berlin ve Parisâte ABD ordusu askeri olarak operasyonlara katılır.

Hikayenin geri kalanını anlatmaktansa 3. oyun için hazırlanan bu konsepti biraz konuşmak istiyorum. İlk Modern Warfare oyunu Amerika-Rusya arasındaki gerginlikten besleniyor olsa da konu daima bu ikili arasında savaş çıkarabilecek kilit karakterleri ortadan kaldırmaya yönelikti. Keza ikinci oyunda da aynı şekilde hedefimiz Shepherd ve Makarov gibi savaş konusunda çok kilit role sahip olan insanlardı. Serinin bu konseptini düşününce benim kafamda oluşan Modern Warfare 3 senaryosu şu şekildeydi:

2. oyunun sonundan birkaç yıl geçmiş ve Amerika-Rusya arası ilişkiler normalleşmeye başlamış, Makarov ise Rusyaâda gizlice yine güçlenmeye ve yarım kalan işini bitirmeye çalışıyor. Bu sırada Price ve ekibi yine bağlantılarını kullanarak Makarovâun olabileceği yerlere baskınlar düzenliyor, finalde yine enfes bir kovalamaca sahnesi izleyip oyunu kapatıyoruz.

Burada bahsettiğim şeylerin çoğu Modern Warfare 3âte gerçekleşti ancak olay tamamen dünya savaşına bağlandı. Dolayısıyla 4-5 bağlantıdan gizlice elde edeceğimiz bilgiyi tek seferde ordudan alıp Makarovâun olabileceği yerlere ordu ile giriyoruz. 4-5 bağlantı demek fazladan 4-5 bölüm olduğundan oyunun süresi bu şekilde uzayabilirdi. Ancak bu bilgi edinme işini sadece Makarovâun sağ kolu Volkâtan alınca oyunun süresi önemli bir ölçüde kısalıyor. Öyle ki eğer âEnemy Intelâ muhabbetine çok kafayı takmıyorsanız 5 saatten az bir sürede bitirebiliyorsunuz. Ki ben oyunu bitirdiğimde 4 saat 40 dakikayı ancak doldurmuştum (Hadi biz ona 5 diyelim). Bunun yerine yine 2. oyunda olduğu gibi Spec Ops bölümü eklenmiş ve oyuncu biraz da burada vakit geçirsin denilmiş.

Ancak şunu söyleyebilirim ki bu 5 saatlik maceranın neredeyse her dakikası aksiyon dolu sahneler içeriyor. Oynanış kısmında da bahsedeceğim üzere en sakin geçmesi gereken havadan destek bölümü bile ortalarda bir yerde aksiyona bağlıyor ki ilk Modern Warfare oyununda çok sakin geçen bir bölümdü bu bölüm. Bari hikayenin sonunda en azından felsefik bir bitişe bağlarlar diye ummuştum fakat maalesef bu oyun bir “saf aksiyon” oyunu.

Oynanış:


Modern Warfare 3âün oynanış konusunda hakkını vermek gerekiyor. İlk iki oyunda silahlar bana neredeyse aynı geliyordu ve eğer aynı çeşittense yerden aldığım silahla elimdeki silah arasında neredeyse hiçbir fark yoktu diyebilirim. 3. oyun silah çeşitliliği konusunu çok güzel kotarmış. Bir örnek vermem gerekirse keskin nişancı tüfeklerine eklenen ufak bir red dot sight bile bölüm arasında tüfeği daha fazla kullanmama sebebiyet verdi, oyun burada kalbimi kazanmıştı. Bu kadar basit bir eklenti oyunu benim adıma gerçekten çok kolaylaştırdı ve oynanışı daha eğlenceli kıldı diyebilirim.Â

Ancak o kadar karanlık bölüme sahip olmasına rağmen 2. oyundaki o güzelim kalp atışı sensörlü tüfeği kaldırmasalardı daha güzel olabilirdi. Sırf o silah için bile yepyeni bir bölüm tasarlamak gerektiğinden sanırım pek uğraşmak istemeyip oyundan çıkarmışlar.Â

Bölüm tasarımları ise bazı spesifik bölümler hariç âilerle, siper al ve ateş etâ formülünü çok fazlaca uygulamış. Diğer FPS oyunları bunu yapmıyor demiyorum, çoğu oyunda bu vardır elbet ama bu oyunda bu formül kendini fazlaca hissettiriyor. Düşmanların spawn olma noktasını biliyorsanız o bölgeye atacağınız bomba sizi hemen ilerlemeniz gereken diğer yere ulaşmanızı sağlıyor. Demek istediğim, düşmanların nereden çıkacağı çok belli ve bu, işin sürpriz elementini ortadan kaldırıyor.

Hakkını da vermeden geçmeyeyim; Manhattanâdaki su altı operasyonu (Hunter Killer), Parisâteki son operasyon (Iron Lady) ve Rus başkanını koruduğumuz operasyon (Turbulence) kesinlikle eğlenerek oynadığım çok güzel bölümlerdi. Hele Turbulence bölümü bana kalırsa serideki en ikonik sahnelerden birini içeriyor. Bunun dışında şu anda aklıma gelmeyen birkaç bölüm daha vardır elbet ancak şimdilik hafızamda kalanlar bunlar.

Son olarak daha önce de bahsettiğim gibi oyun saf aksiyona kaymış durumda. Aşağı yukarı her bölümde sinematik sunumlarla desteklenmiş çok fazla sahne var ve bana kalırsa bu, zaten oyun süresi kısa olan bir yapımın oynanışını daha da baltalamasına sebep oluyor. Tüm bu aksiyon dolu sahnelere rağmen oyundan çok az şey hatırladığımı da söylemem gerekiyor. 1. ve 2. oyunu bitirdiğimde bazı bölümler aklımdaydı ve hala da aklımda yer edinebiliyorlar. Lakin 3. bölüm bu ikoniklik konusunda maalesef serinin en cılız üyesi olarak kalmış durumda. Belki de en az sevilen olması bu yüzdendir.

Atmosfer ve Müzikler:


Bu iki konu başlığını bu defa tek bir çatı altında toplayacağım çünkü ikisinden hem kısaca bahsedeceğim hem de bu ikisi çoğu oyunda olduğu gibi Call of Duty oyunlarında da birbirini tamamlayan elementler. Atmosfer olmadan müziklerin, müzikler olmadan da atmosferin pek bir anlamı yok.

Oyunun müzikleri çoğunlukla orta derecede iyi. Aralarından birkaç müzik var ki (bazıları kafamda bazı sahnelerle özdeşleşmiş durumda) tüm müzik listesinin içinden sıyrılıp kendini belli edebiliyor. Yine de müzik kullanımları bana göre ilk iki oyuna göre daha sönük kalmış durumda.


Ancak atmosfer konusunda oyunun hakkı verilmeli ki bence her sahne çok güzel görünüyor. Her ne kadar konsept değişmiş olsa da atmosfer kalitesi anlamında bir değişikliğe gidilmemiş. Oyunun çoğu şehir sokaklarında geçtiği için atmosfer meselesi çok büyük bir şey değilmiş gibi görünebilir ama benim kanımca Modern Warfare 3âün şehir atmosferi, Modern Warfare 2ânin şehir atmosferinden çok daha iyi. Yapımcılar en azından bu konuda tasarrufa gitmemişler diye düşünüyor ve orijinal Modern Warfare üçlemesinin son oyununa burada noktayı koyuyorum.

Sonunda. O ikonik üçlemeyi ilk çıktığı zamanda olmasa da bitirmeyi başarabildim. Kendi oyun listemden bir satırın üstünü daha çizebildim. En önemlisiyse bu serüvende yaşadıklarımı siz okuyucularla paylaşma fırsatım da oldu. İlk Modern Warfare oyunu çok iyiydi, çok özel bölümleri vardı ve benim oyunculuk hayatımda artık önemli bir yere sahip. İkinci oyun ise birincinin üstüne çıkmayı başarmış ancak ilk oyunun benim gönlümdeki o tahtını sallayamamıştı. 3. oyun ise kesinlikle kötü değil ancak ilk iki oyun gibi ikonik bir oyun da değildi. Yine de 5 saatimi eğlenceli ve aksiyon dolu geçirmemi sağladı.

Son olarak eğer Modern Warfare 3âü beğendiyseniz sizeoyununu kesinlikle öneririm. Oyunun eski göründüğüne bakmayın kesinlikle keyifli vakit geçirerek oynayacağınız bir oyun olacaktır. Hem hikayesi de tam olarak aksiyonvari Hollywood kıvamlarında işlendiği için o eskiliğini size hissettirmeyecektir diye düşünüyorum.Â

Buraya kadar benimle birlikte bu seriyi deneyim ettiğiniz için hepinize çok teşekkür ederim. Başka oyunların ve serilerin incelemelerinde görüşmek üzere. Şimdilik hoşça kalın ve oyunla kalın.