srocenter Can
Forum Admin
Moderatör
Center Üyesi
Bilişim Sahibi
Çevirmen
Coder
Grafiker
Guild Master
Guild Üyesi
Reklamcı
Server Sahibi
Supporter
V.i.P
- Katılım
- 18 Haz 2023
- Mesajlar
- 15,992
- Tepkime puanı
- 4
- Puanları
- 38
Günümüzde adını bile duymadığınız ama belki varlığından bir noktada emin olduğunuz meslekleri düşünmeye çalışın. Global anlamda değişen standartlar, gelişen teknoloji ve kültür ya da maaş seçenekleri artık insanları en olmadık işlerde bile görmemize olanak tanıyor. Örnek mi? Gayet kolay bir cevabı olan soru: Tabii ki de temizlik görevlileri?..
Cinayet mahallini titizlikle temizleyen ve polislere görünmeden kanıtları ortadan kaldıran “temizlikçilerden”, Draw Distance’ın geliştirdiği indie gizlilik türündeki Serial Cleaners ve aynı isme sahip ekibinden bahsediyorum.
Serial Cleaners ne anlatıyor?
1999 yılının son günleri… New York, çoktan sopsoğuk havaya ve yılbaşı atmosferine bürünürken Viper, Bob, Psycho ve Lati isimli dört temizlikçi ise milenyumun gelişini evlerindevakit geçirerek karşılıyorlar.
Konu, dönüp dolaşıp eski işlerden ve bu dört kişinin nasıl soğukkanlılıkla olay mahalli temizliklerine dahil olmalarına geliyor ve böylelikle her bir karakterin başlangıç hikayesine ve birbirleriyle olan ilişkilerine tanıklık ediyoruz.
İzometrik bir kamera açısına sahip gizlilik türündeki yapım, karakterlerin hikayelerine ve geçmiş işlerine odaklanan altı bölüm ve bu bölümlerin içinde ilgi çekici mekanlar ve zorluklar sunuyor. Genellikle kapalı ve açık mekanların bir arada kullanıldığı bölümler, birbirinden farklı yaklaşım tarzlarına göre tasarlanmış olduğundan oyun sever birkaç farklı yol ile bölümü tamamlayabiliyor.
Temizlikçi olunduğunda dikkat edilecekler 101
Öncelikle Serial Cleaners’ın genel kontrol şemasından bahsetmek gerekiyor zira bu, görevler için oldukça elzem bir niteliğe sahip. Bob, Psycho, Viper ve Lati birbirlerinden belli belirsiz farklı yeteneklere sahip olsalar da ortak amaçlarının (ve oyun severin) berbat durumdaki bir cinayet mahallini temizlemek olduğunu söyleyebiliriz.
Cinayet mahalleri, sunulan kısa arka hikayeye göre birkaç ceset ve önemli birkaç kanıt içeren bir ev ya da market olabiliyor. Cesetlerin yanında tüm mekan olmamakla birlikte yerler kan izleriyle kaplı oluyor. Oynadığımız karaktere bağlı olarak ise ceset ve kanıtları ortadan kaldırıpkan izlerini silmemiz gerekiyor.
Öte yandan her cinayet mahalli gibi polisler de eksik olmuyor ve mekanda devriye geziyorlar. Olay mahallinde dolanmanın dikkat çekmesi bir yana herhangi bir kanıt teşkil edebilecek objenin de bulunulan yerden götürülmesi polisleri alarma sokabiliyor. Dolayısıyla, birçok oyuncu için gizlilik oyunun kilit bir rolü oluyor.
Pekala gizli nasıl olacağız? Olay yerlerini şıp diye temizleyebilecek miyiz? Güzel sorular arkadaşlar, bugünkü dersimizi de Bob anlatacaktı zaten… Gizli olmak, belki de yazının sonraki kısımlarında anlatacağım üzere oyunun en kolay ama ne yazık ki en manipüle edilebilir kısmı olarak öne çıkıyor. Üzücü noktalara değineceğiz elbette ama karakter, isterse mekana farklı yollardan girerek ya da polislerin görme noktalarından uzakta durarak gizli kalabilir.
Bunun yanında oyun sever; basit kontrol şemasıyla tüm mekana aynı anda bakmanızı sağlayan ve yapılması gereken objektifleri, interaktif objeleri, kaçış yollarını ve mekandaki polisleri gösteren Cleaner Vision’u aktifleştirebilir ve taktiğini oluşturabilir. Ancak bunun yanında “harala gürele gideceğim, isterlerse duysunlar” diyorsanız, buyurun kapı açık!
Dolayısıyla mekanların da buna göre tasarlandığını söylemekte yarar var. Görsel anlamda detaylı ve tatmin duygusu vermesi bir yana polislerin devriye noktalarını kapatabilecek bir sürü hareket ettirilebilen ya da etkileşime geçilebilen obje, gözlerden sakınabilecek delik ile çömelecek yer ve fark ettirmeden girilebilecek odalar gibi elementler de mevcut.
Cleaner Vision ile göremediğiniz yer yok!
Gizli olmanın kurallarından sonra gelelim yapılacak işlere!
Olay yerinde bulunan cesetler, karakter tarafından taşınabilir ya da sürüklenebiliyor. Taşıma opsiyonu, elbette karakterin yürürken yapacağı bir iş olduğu için daha fazla ses çıkarırken çevredeki vatandaşları (eğer varsa) kuşkuya sokup polisi araması için bir sebep verebiliyor. Öte yandan sürükleme opsiyonu ise yerde kan izi bırakırken daha yavaş ve sessiz bir olanak tanıyor. Temizlediğiniz yeri kirletince malum, iş uzuyor…
İş sadece bununla kalmıyor tabii ki… Önemli kanıtlar ve kan izleri de karakter tarafından temizlenilmesi gereken şeyler olarak öne çıkıyor. Her bölüm, temizlenebilecek minimum seviyenin olduğu kan çubuğu ve ortadan kaldırılabilecek objelerin sayısını gösteriyor. Kan izleri ise oldukça fazla ses çıkaran elektrikli süpürge ile temizleniyor. Süpürge mi?
Diyelim işinizi hallederken aşağıdaki görseldeki gibi iki polis aynı anda başka sebeplerden ötürü alarma geçti. Birisi yapılan süpürgenin sesinden, diğeri ise daha önce açık duran bir kapının kapalı oluşundan dolayı size doğru geliyorlar. Neyse ki mekana dağılmış saklanma yerleri sayesinde (duşa kabin oluyor bu örneğimizde) polislerden “kolayca” kaçabiliyoruz. Belki fazla kolayca…
Dolayısıyla tanımladığım kısımlardan özetle, oyunun oyun severe taktik kurdurabilecek seviyede detaya sahip görüyoruz. Gizli oynanışın yanısıra farklı yaklaşımlar, cesedin nasıl götürüleceği, polis yapay zekanın durumuna göre ne zaman süpürge yapılıp yapılmayacağı gibi ince düşünceler; oynanışı renklendiriyor, kafa yordurtuyor ve uzun vakitler geçirmenizi sağlıyor.
Temizlemek oyunun sadece küçük ve önemsiz(?) bir kısmı…
Gelgelelim oyun, bütün bu kısımlarda başarılı bir iş çıkarmaya çalışsa da aslında mekanik anlamda manipüle edilebilen bir yapıya sahip. Tüm bu taktik kurmalar ve ince planlar aslında hiçbir yetenek gerektirmiyor çünkü yapım, derinlerinde böyle bir amaca hizmet etmiyor.
Bu durumu kitabı kapağına göre yargılamak gibi düşünebilirsiniz: Oyunun değineceğim üzere görselliği ve vaat ettikleri yani kapağı hoş olsa da içeriği ile sizlere sunduğu elementleri derinlik içermiyor. Polisler ya da vatandaşlar, sizin için bir tehdit oluşturabilecek yapay zekalar, çevredeki farklılıklara (kanıtların hareket ettirilmesi ya da açık olmayan kapının açılması) tepki verseler de aksiyonlarında bir değişiklik sergilemiyorlar. Bölümü bitirinceye dek aynı şekilde ilerleyip duruyorlar.
Bunun yanında değiştirilen ya da kaybolan kanıtlara/kan izlerine de kayıtsızlık gösteriyorlar. Elbette çevredeki değişimin farkında oluyorlar ama bu, onların duruma adapte olmalarını ve oyun severe bambaşka yollarla gözükmelerini sağlamıyor. En basitinden olay yerinde bir cesedin kaybolması, güvenlik güçlerinin artmasına ya da devriye gezilen çapın genişlemesine olanak vermiyor. Sonuç olarak oyun; “bekle, zamanı gelince halletmeye çalış ve yine saklan.” mottosuna dönüşüyor.
Oyunun manipüle edilebilirliği ve aslında ne kadar kolay oluşu işte burada meydana çıkıyor. Polisin önünde süpürge yaparken ya da ceset taşırken yakalansanız da kaçıp gözlerden uzak bir yere saklandığınızda her şey eski haline dönüyor. Ne polisler artık daha sıkı önlemler alıyor ne de o ceset, geri yerine konuluyor. Kaldığınız yerden devam etmeniz için biraz beklemeniz yeterli oluyor.
Karakterlerin kendilerine has yetenekleri de bölüme çeşitlilik katacak kadar ilgi çekici ya da büyük olamamış ne yazık ki. Örneğin Bob, kan izleri üzerinden kayıp polisleri kısa süreliğine baygın duruma getirebilirken Lita ise çitlerin üstünden atlayabiliyor. Kulağa hoş gelen yetenekler, oynanışa yahut taktiğinizde çok bir etki vermiyor.
Lita ile oynadığım bir bölümde taşıdığım cansız bedeni dışarıda belli bir yere getirebilmiş ama polisin beni görmesinden ötürü sokağın ortasına bırakmak zorunda kalmıştım. Düpedüz, sokak ortası. O sırada yapımdan bir cevap bekledim. Bazen geliştiricilerin sizin düşündüğünüzü yapıp yapmadığını merak edersiniz, işte öyle bir anla karşılaştım. Polisin cesedi sırtlayıp olduğu yere götürmesini ya da destek çağırmasını bekledim. Nafile… Oyun, bu noktada aslında ne kadar formulize edildiğini ve görünen derinliğin bir yanılsamadan olduğunu göstermiş oldu.Oyun deneyimimden bir kesit
Harcanan bir potansiyelin yanı sıra Serial Cleaners sizi tüm bölümü mükemmellikle bitirmenize de teşvik etmiyor. çünkü yapımda herhangi bir yıldız sistemi ya da bölümü yeni baştan oynama şansı yer almıyor. Dolayısıyla, minimum kan barını temizledikten sonra daha fazla oynama ihtiyacı duymuyorsunuz. Sonbahardaki çiçekler gibi oyun, içinizde solup gidiyor…
Görselliğe ise apayrı bir parantez açmak gerekiyor. Orijinal oyun olan Serial Cleaner, 70’lerden esinlenen ve iki boyutlu modellemeler içeren bir yapımken karşımızda duran oyun ise görsel anlamda daha capcanlı ve 90’ların grunge tarzını merkeze aldığını yansıtıyor.
Grunge tarzının kirli ve dağınık olması bir yana el ile çizilmiş bu grafiklere, oynanış esnasında ara ara gösterilen ve karakterlerin duygu durumlarını anlatan karalamalar ve fazlaca renk kullanımı da eşlik ediyor. Diyaloglardan ara sahnelere ve bölüm sekanslarında çıkan anlatıcı görsellere dek bir gayri resmilik ve matraklık yedirilmiş. Kitabın kapağı, ilk çıkan fragmanlardan itibaren “beni alın” diye bağırıyor.
Serial Cleaners; Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series, iOS ve PC için 22 Eylül tarihinde çıkış yaptı. Draw Distance’ın geliştirdiği ve 505 Games’in yayıncılığını üstlendiği yapım, İngilizce için seçeneği sunuyor. Okuyacak başka bir inceleme arıyorsanız Herobeat Studios’un tematik yapımı bakmanızı öneririz.
Serial Cleaners İnceleme
7
İnceleme Puanı7
ArtılarGörsellik ve müzikler oldukça stil, 90'ların dağınık (grunge) teması buram buram hissediliyor.Hikaye belli bir noktaya kadar ilgi çekici, oynanış ise bölümlerde heyecan hissettiriyor.
EksilerGizlilik mekaniklerinin cilalanması, detaylandırılması ve hatta yeniden tasarlanması gerekiyor.Görevler ve mekanlar belli bir noktaya dek çeşitlilik sunuyor. Konseptin güzel oluşu bir yana formulize edilmiş oynanış hissiyatı monoton hale geliyor.
Özetİlk bakışta parlak, alıcı ve canlı gözükmesiyle dikkatimi üzerine çeken ve ilginç konseptiyle seveceğini düşündüğüm Serial Cleaners, yüzüme sert bir tokat çarpıyor. Tokattan ziyade etkisinden dolayı üzüldüğüm çünkü bir potansiyelin harcanmış olduğunu gördüğüm yapım; gizlilik anlamında çeşitlilik sunuyormuş gibi görünse de bunun üstüne koymayı başaramamış. çerezlik ve taktik oluşturmaktan uzak olan oynanışı, yine de bölümleri bitirmek için sizi teşvik ediyor.
Serial Cleaners çıkış Fragmanı
Cinayet mahallini titizlikle temizleyen ve polislere görünmeden kanıtları ortadan kaldıran “temizlikçilerden”, Draw Distance’ın geliştirdiği indie gizlilik türündeki Serial Cleaners ve aynı isme sahip ekibinden bahsediyorum.
Serial Cleaners ne anlatıyor?
1999 yılının son günleri… New York, çoktan sopsoğuk havaya ve yılbaşı atmosferine bürünürken Viper, Bob, Psycho ve Lati isimli dört temizlikçi ise milenyumun gelişini evlerindevakit geçirerek karşılıyorlar.
Konu, dönüp dolaşıp eski işlerden ve bu dört kişinin nasıl soğukkanlılıkla olay mahalli temizliklerine dahil olmalarına geliyor ve böylelikle her bir karakterin başlangıç hikayesine ve birbirleriyle olan ilişkilerine tanıklık ediyoruz.
İzometrik bir kamera açısına sahip gizlilik türündeki yapım, karakterlerin hikayelerine ve geçmiş işlerine odaklanan altı bölüm ve bu bölümlerin içinde ilgi çekici mekanlar ve zorluklar sunuyor. Genellikle kapalı ve açık mekanların bir arada kullanıldığı bölümler, birbirinden farklı yaklaşım tarzlarına göre tasarlanmış olduğundan oyun sever birkaç farklı yol ile bölümü tamamlayabiliyor.
Temizlikçi olunduğunda dikkat edilecekler 101
Öncelikle Serial Cleaners’ın genel kontrol şemasından bahsetmek gerekiyor zira bu, görevler için oldukça elzem bir niteliğe sahip. Bob, Psycho, Viper ve Lati birbirlerinden belli belirsiz farklı yeteneklere sahip olsalar da ortak amaçlarının (ve oyun severin) berbat durumdaki bir cinayet mahallini temizlemek olduğunu söyleyebiliriz.
Cinayet mahalleri, sunulan kısa arka hikayeye göre birkaç ceset ve önemli birkaç kanıt içeren bir ev ya da market olabiliyor. Cesetlerin yanında tüm mekan olmamakla birlikte yerler kan izleriyle kaplı oluyor. Oynadığımız karaktere bağlı olarak ise ceset ve kanıtları ortadan kaldırıpkan izlerini silmemiz gerekiyor.
Öte yandan her cinayet mahalli gibi polisler de eksik olmuyor ve mekanda devriye geziyorlar. Olay mahallinde dolanmanın dikkat çekmesi bir yana herhangi bir kanıt teşkil edebilecek objenin de bulunulan yerden götürülmesi polisleri alarma sokabiliyor. Dolayısıyla, birçok oyuncu için gizlilik oyunun kilit bir rolü oluyor.
Pekala gizli nasıl olacağız? Olay yerlerini şıp diye temizleyebilecek miyiz? Güzel sorular arkadaşlar, bugünkü dersimizi de Bob anlatacaktı zaten… Gizli olmak, belki de yazının sonraki kısımlarında anlatacağım üzere oyunun en kolay ama ne yazık ki en manipüle edilebilir kısmı olarak öne çıkıyor. Üzücü noktalara değineceğiz elbette ama karakter, isterse mekana farklı yollardan girerek ya da polislerin görme noktalarından uzakta durarak gizli kalabilir.
Bunun yanında oyun sever; basit kontrol şemasıyla tüm mekana aynı anda bakmanızı sağlayan ve yapılması gereken objektifleri, interaktif objeleri, kaçış yollarını ve mekandaki polisleri gösteren Cleaner Vision’u aktifleştirebilir ve taktiğini oluşturabilir. Ancak bunun yanında “harala gürele gideceğim, isterlerse duysunlar” diyorsanız, buyurun kapı açık!
Dolayısıyla mekanların da buna göre tasarlandığını söylemekte yarar var. Görsel anlamda detaylı ve tatmin duygusu vermesi bir yana polislerin devriye noktalarını kapatabilecek bir sürü hareket ettirilebilen ya da etkileşime geçilebilen obje, gözlerden sakınabilecek delik ile çömelecek yer ve fark ettirmeden girilebilecek odalar gibi elementler de mevcut.
Gizli olmanın kurallarından sonra gelelim yapılacak işlere!
Olay yerinde bulunan cesetler, karakter tarafından taşınabilir ya da sürüklenebiliyor. Taşıma opsiyonu, elbette karakterin yürürken yapacağı bir iş olduğu için daha fazla ses çıkarırken çevredeki vatandaşları (eğer varsa) kuşkuya sokup polisi araması için bir sebep verebiliyor. Öte yandan sürükleme opsiyonu ise yerde kan izi bırakırken daha yavaş ve sessiz bir olanak tanıyor. Temizlediğiniz yeri kirletince malum, iş uzuyor…
İş sadece bununla kalmıyor tabii ki… Önemli kanıtlar ve kan izleri de karakter tarafından temizlenilmesi gereken şeyler olarak öne çıkıyor. Her bölüm, temizlenebilecek minimum seviyenin olduğu kan çubuğu ve ortadan kaldırılabilecek objelerin sayısını gösteriyor. Kan izleri ise oldukça fazla ses çıkaran elektrikli süpürge ile temizleniyor. Süpürge mi?
Diyelim işinizi hallederken aşağıdaki görseldeki gibi iki polis aynı anda başka sebeplerden ötürü alarma geçti. Birisi yapılan süpürgenin sesinden, diğeri ise daha önce açık duran bir kapının kapalı oluşundan dolayı size doğru geliyorlar. Neyse ki mekana dağılmış saklanma yerleri sayesinde (duşa kabin oluyor bu örneğimizde) polislerden “kolayca” kaçabiliyoruz. Belki fazla kolayca…
Dolayısıyla tanımladığım kısımlardan özetle, oyunun oyun severe taktik kurdurabilecek seviyede detaya sahip görüyoruz. Gizli oynanışın yanısıra farklı yaklaşımlar, cesedin nasıl götürüleceği, polis yapay zekanın durumuna göre ne zaman süpürge yapılıp yapılmayacağı gibi ince düşünceler; oynanışı renklendiriyor, kafa yordurtuyor ve uzun vakitler geçirmenizi sağlıyor.
Temizlemek oyunun sadece küçük ve önemsiz(?) bir kısmı…
Gelgelelim oyun, bütün bu kısımlarda başarılı bir iş çıkarmaya çalışsa da aslında mekanik anlamda manipüle edilebilen bir yapıya sahip. Tüm bu taktik kurmalar ve ince planlar aslında hiçbir yetenek gerektirmiyor çünkü yapım, derinlerinde böyle bir amaca hizmet etmiyor.
Bu durumu kitabı kapağına göre yargılamak gibi düşünebilirsiniz: Oyunun değineceğim üzere görselliği ve vaat ettikleri yani kapağı hoş olsa da içeriği ile sizlere sunduğu elementleri derinlik içermiyor. Polisler ya da vatandaşlar, sizin için bir tehdit oluşturabilecek yapay zekalar, çevredeki farklılıklara (kanıtların hareket ettirilmesi ya da açık olmayan kapının açılması) tepki verseler de aksiyonlarında bir değişiklik sergilemiyorlar. Bölümü bitirinceye dek aynı şekilde ilerleyip duruyorlar.
Bunun yanında değiştirilen ya da kaybolan kanıtlara/kan izlerine de kayıtsızlık gösteriyorlar. Elbette çevredeki değişimin farkında oluyorlar ama bu, onların duruma adapte olmalarını ve oyun severe bambaşka yollarla gözükmelerini sağlamıyor. En basitinden olay yerinde bir cesedin kaybolması, güvenlik güçlerinin artmasına ya da devriye gezilen çapın genişlemesine olanak vermiyor. Sonuç olarak oyun; “bekle, zamanı gelince halletmeye çalış ve yine saklan.” mottosuna dönüşüyor.
Oyunun manipüle edilebilirliği ve aslında ne kadar kolay oluşu işte burada meydana çıkıyor. Polisin önünde süpürge yaparken ya da ceset taşırken yakalansanız da kaçıp gözlerden uzak bir yere saklandığınızda her şey eski haline dönüyor. Ne polisler artık daha sıkı önlemler alıyor ne de o ceset, geri yerine konuluyor. Kaldığınız yerden devam etmeniz için biraz beklemeniz yeterli oluyor.
Karakterlerin kendilerine has yetenekleri de bölüme çeşitlilik katacak kadar ilgi çekici ya da büyük olamamış ne yazık ki. Örneğin Bob, kan izleri üzerinden kayıp polisleri kısa süreliğine baygın duruma getirebilirken Lita ise çitlerin üstünden atlayabiliyor. Kulağa hoş gelen yetenekler, oynanışa yahut taktiğinizde çok bir etki vermiyor.
Lita ile oynadığım bir bölümde taşıdığım cansız bedeni dışarıda belli bir yere getirebilmiş ama polisin beni görmesinden ötürü sokağın ortasına bırakmak zorunda kalmıştım. Düpedüz, sokak ortası. O sırada yapımdan bir cevap bekledim. Bazen geliştiricilerin sizin düşündüğünüzü yapıp yapmadığını merak edersiniz, işte öyle bir anla karşılaştım. Polisin cesedi sırtlayıp olduğu yere götürmesini ya da destek çağırmasını bekledim. Nafile… Oyun, bu noktada aslında ne kadar formulize edildiğini ve görünen derinliğin bir yanılsamadan olduğunu göstermiş oldu.Oyun deneyimimden bir kesit
Harcanan bir potansiyelin yanı sıra Serial Cleaners sizi tüm bölümü mükemmellikle bitirmenize de teşvik etmiyor. çünkü yapımda herhangi bir yıldız sistemi ya da bölümü yeni baştan oynama şansı yer almıyor. Dolayısıyla, minimum kan barını temizledikten sonra daha fazla oynama ihtiyacı duymuyorsunuz. Sonbahardaki çiçekler gibi oyun, içinizde solup gidiyor…
Görselliğe ise apayrı bir parantez açmak gerekiyor. Orijinal oyun olan Serial Cleaner, 70’lerden esinlenen ve iki boyutlu modellemeler içeren bir yapımken karşımızda duran oyun ise görsel anlamda daha capcanlı ve 90’ların grunge tarzını merkeze aldığını yansıtıyor.
Grunge tarzının kirli ve dağınık olması bir yana el ile çizilmiş bu grafiklere, oynanış esnasında ara ara gösterilen ve karakterlerin duygu durumlarını anlatan karalamalar ve fazlaca renk kullanımı da eşlik ediyor. Diyaloglardan ara sahnelere ve bölüm sekanslarında çıkan anlatıcı görsellere dek bir gayri resmilik ve matraklık yedirilmiş. Kitabın kapağı, ilk çıkan fragmanlardan itibaren “beni alın” diye bağırıyor.
Serial Cleaners; Switch, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series, iOS ve PC için 22 Eylül tarihinde çıkış yaptı. Draw Distance’ın geliştirdiği ve 505 Games’in yayıncılığını üstlendiği yapım, İngilizce için seçeneği sunuyor. Okuyacak başka bir inceleme arıyorsanız Herobeat Studios’un tematik yapımı bakmanızı öneririz.
Serial Cleaners İnceleme
7
İnceleme Puanı7
ArtılarGörsellik ve müzikler oldukça stil, 90'ların dağınık (grunge) teması buram buram hissediliyor.Hikaye belli bir noktaya kadar ilgi çekici, oynanış ise bölümlerde heyecan hissettiriyor.
EksilerGizlilik mekaniklerinin cilalanması, detaylandırılması ve hatta yeniden tasarlanması gerekiyor.Görevler ve mekanlar belli bir noktaya dek çeşitlilik sunuyor. Konseptin güzel oluşu bir yana formulize edilmiş oynanış hissiyatı monoton hale geliyor.
Özetİlk bakışta parlak, alıcı ve canlı gözükmesiyle dikkatimi üzerine çeken ve ilginç konseptiyle seveceğini düşündüğüm Serial Cleaners, yüzüme sert bir tokat çarpıyor. Tokattan ziyade etkisinden dolayı üzüldüğüm çünkü bir potansiyelin harcanmış olduğunu gördüğüm yapım; gizlilik anlamında çeşitlilik sunuyormuş gibi görünse de bunun üstüne koymayı başaramamış. çerezlik ve taktik oluşturmaktan uzak olan oynanışı, yine de bölümleri bitirmek için sizi teşvik ediyor.
Serial Cleaners çıkış Fragmanı